Ik las zojuist een aantal nieuwsberichten voorbijkomen over het fenomeen Microbirthing. Ik ben inmiddels al uit de babies, en hou me dus helemaal niet meer zo bezig met zwanger zijn en bevallen, blijkbaar is het iets wat moeders doen bij hun kindje als ze bijvoorbeeld een keizersnede hebben gehad. Ik heb 3 keizersnedes gehad en ik had er nog nooit van gehoord. Ik ging dus op onderzoek uit om erachter te komen wat Microbirthing nu precies is en of het nu wel of niet aan te raden is.
Ik ben geen specialist en ik heb dit artikel geschreven op basis van informatie die ik via internet tot me het genomen. Wil je meer weten over microbirthing dan raad ik je aan contact op te nemen met je gyneacoloog
Wat is mircorbirthing
Als er een kindje in je buik groeit dan ontwikkelt zich daar een bijna steriele omgeving en je kindje is geheel afhankelijk van de bescherming van de moeder. Maar zodra het kindje naar buitenkomt tijdens de bevalling wordt hij blootgesteld aan een wereld vol bacteriën, sommige goed, sommige niet zo goed.
In de weken voorafgaand aan de bevalling gaan een aantal van deze goede bacteriën verhuizen naar strategische locaties in je lichaam om op deze manier overgedragen te worden aan het kindje tijdens en direct na de geboorte via het geboortekanaal, via direct huid-op-huid contact en via borstvoeding. De rol van deze goede bacteriën is om de cellen van je kindje als het ware te leren onderscheid te maken tussen welke bacteriën goed zijn en welke niet. Dit proces helpt dus je kindjes immuunsysteem op te starten en zo te beschermen tegen ziektes voor de rest van zijn leven.
Maar als je kindje niet op de normale weg geboren wordt, door bijvoorbeeld een keizersnede dan worden deze speciale goede bacteriën dus niet overgegeven op je kindje, want, tja, je kindje komt niet naar buiten via het geboortekanaal en vaak wordt het kindje niet direct op de huid van de moeder gelegd. Vaak duurt het ook wat langer voordat het kindje zijn eerste borst in zijn mondje stopt. Het eerste contact van je kindje met bacteriën kunnen dus de niet zo goede bacteriën zijn en niet die speciale cocktail van bacteriën van de moeder.
Bij microbirthing is het de bedoeling dat direct na de keizersnede de dokter (of soms doen de ouders het zelf) wat van het slijm uit het geboortekanaal van de moeder op de oogjes en het mondje van het baby’tje te smeren om er zo toch voor te zorgen dat je kindje die speciale bacteriën cocktail binnen te krijgen.
Dat is, in het kort en zoals ik het heb begrepen, wat microbirthing een beetje inhoudt.
Wel of niet goed?
Artsen uit Londen zeggen dat steeds meer vrouwen vragen om deze behandeling en zijn hier niet zo blij mee. Deze methode is helemaal niet wetenschappelijk bewezen en kan gevaarlijk zijn voor het kindje. Ze waarschuwen dat moeders bepaalde ziektes met zich mee kunnen dragen zonder dat ze het weten. Denk aan Streptokokken, herpes, chlamydia en gonorroe. Bij microbirthing kan je kindje die ziektes dan ook krijgen. Zij raden aan om dus niet mee te werken aan microbirthing. Ze stellen dat het geven van borstvoeding en het mijden van antibiotica beter is voor je kindje.
Voordat er gedegen wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar microbirthing denk ik dat je af moet gaan op de mening van een arts die je in levende lijve spreekt. Deze heeft zich, als het goed is, veel beter ingelezen in het onderwerp en weet wat de voordelen en risico’s zijn van microbirthing.
