Hoe ga je om met je kind met overgewicht

Mijn dochter was een jaar of 16 en een paar kilo te zwaar, zoals alle pubers. Mijn schoonmoeder kwam op bezoek en die zei onmiddellijk: ‘Kind, wat ben je toch dik.’ Ik was echt verontwaardigd. Mijn dochter was zelf al zo kritisch en ik was doodsbang dat ze overdreven op dieet zou gaan en anorexia zou ontwikkelen. Overgewicht is niet die paar kilo teveel die het ideaalbeeld aantasten. De dochter van mijn vriendin, waar ik vaak op paste, was op achtjarige leeftijd zo’n tien kilo te zwaar. Dat was overgewicht.

Weinig snoep in huis

Als Pipa bij ons over de vloer kwam, verbaasde ze zich er altijd over dat wij zo weinig lekkers in huis hadden. We hadden niet eens chips! Ze kreeg maar een enkel koekje en dat stopte ze in een holle kies, zoals ze zei. De ijsjes die we in huis hadden, vond ze heerlijk en ze mocht er pakken zoveel als ze wilde. De ijsjes maakte ikzelf van vers geperst sap of als ik weinig tijd had, van sap uit een pak. Even in de vormpjes gieten en klaar. Fruit lag bij ons ook voor het grijpen en dat aten mijn kinderen graag. Snoepen deden mijn kinderen wel. Een keer in de week haalde ik een zak minirepen in huis en op was op, dan was er de volgende week pas weer snoep. Wat ze van hun zakgeld kochten hield ik niet zo in de gaten, maar ze kregen niet zoveel zakgeld dat ze constant konden snoepen.

Goede eetgewoontes

Eten deed je in ons gezin in principe aan tafel en als je tussendoor echt honger had, dan at je een boterham met kaas, een cracker of fruit. Ik kookte gezond en friet aten we na een uitje of als er een feestje was. De kinderen mochten twee soorten groente echt vies vinden en daar hield ik rekening mee, zodat er in ieder geval één soort groente op tafel stond die ze eventueel met wat tegenzin, aten. Pipa at niet veel meer dan mijn eigen dochter tijdens de gewone maaltijden. Ze vond iedere groente vies, behalve bloemkool met kaassaus.

De diepere oorzaak opsporen

Echt geliefd was Pipa niet en de zucht naar voedsel die ze had opgebouwd, maakte haar niet leuker. Ze was de eerste die het koekje in ontvangst kwam nemen en ik betrapte haar nogal eens in de keuken om te kijken of er echt niets meer te halen was. Ze hing het liefst voor de tv en klaagde dan dat ze honger had. De cracker die ik haar dan gaf, at ze niet eens helemaal op. Ze verveelde zich gewoon en ze had ook geen manier gevonden om zich te vermaken behalve naar een saai tv programma kijken. Ik heb nooit gepraat met Pipa over haar overgewicht, ik vond het mijn taak niet. Wel kwam ik erachter dat ze gepest werd op school. Een beetje mollig was ze blijkbaar al vanaf de kleuterschool en haar bijnaam was Dikkie. Ze werd geslagen en gestompt op weg naar huis. Haar moeder schrok er van toen ik het haar vertelde en ging naar school om met de onderwijzer te praten. Bij Pipa thuis werden de eetgewoontes aangepast om de oorzaak van het gepest weg te nemen. Het heeft een paar maanden gezeur opgeleverd, maar daarna was het over. Pipa zag er na een half jaar slanker en gelukkiger uit. De onderwijzer zorgde ervoor dat ze niet meer gepest werd.

Bewegen

Beweeglijke spelletjes zoals verstoppertje of tikkertje vond Pipa vreselijk. Ik kon er me iets bij voorstellen, ze verloor altijd omdat haar gewicht haar in de weg stonden. Aan iedere sport had ze een hekel, behalve aan zwemmen. Sinds ze geen zwemles meer had, deed ze dat niet vaak meer. Haar moeder maakte er werk van. Pipa ging twee keer in de week zwemmen en ze vond het leuk. Na een jaar deed ze mee aan wedstrijden omdat ze zo goed was. Ze werd er veel zelfverzekerder van.

Het helpt als je vohoudt

Pipa is uitgegroeid tot een knappe meid die wat dikker is dan het ideaalbeeld voorschrijft, maar geen overgewicht heeft. Ze heeft gevoel voor humor, is ontzettend gezellig en vrolijk. Ze heeft alles in huis voor een gelukkig leven en ze zwemt nog steeds twee keer in de week.

 

Visited 64 times, 1 visit(s) today