Beteuterd en met grote ogen kijkt je jongste je aan. Over z’n wang biggelt een eenzame traan, en aan het trillende lipje zie je dat een flinke huilbui niet ver weg is. De oorzaak: wéér in bed geplast vannacht! En hoe graag je je kind ook wil troosten, je kan niet voorkomen dat een behoorlijke portie ergernis zich van je meester maakt. Alsof je niet al genoeg te wassen hebt! Wat zou je er als moeder een lief ding voor over hebben om dat bedje ‘s nachts eens droog te houden… Bedplassen, hoe pak je dat aan?!
1. Hoe vervelend bedplassen ook is, je kind is absoluut de enige niet. Uit cijfers blijkt dat maar liefst 12% van alle 4-jarigen nog weleens een ongelukje heeft ‘s nachts. Naarmate de kinderen ouder worden, neemt het percentage bedplassers uiteraard af. “Wachten tot het vanzelf overgaat” kán dus een optie zijn, hoewel je hier als moeder wel een lange adem voor moet hebben: op 6-jarige leeftijd watert nog altijd 8% bij tijd en wijle tussen de lakens.
2. Boos worden op je kind heeft geen enkele zin. Natuurlijk, we zijn allemaal mens, en geen van ons is de perfecte moeder. Dus wanneer je voor de tigste keer geconfronteerd wordt met ondergeplaste lakens, neemt niemand het je kwalijk wanneer je inwendig even uit je stekker gaat. Hou er wel rekening mee dat ook je kind zich al rot genoeg voelt onder de situatie: hij/zij weet prima wat jij van hem of haar verwacht, en niet aan jouw verwachtingen kunnen voldoen brengt een gevoel van mislukking en teleurstelling met zich mee. Hoe krampachtiger je telg probeert om dat bedje nu ‘s nachts eens droog te houden, hoe groter de kans dat het tóch weer mis gaat.
3. Bedplassen en faalangst vormen samen een vicieuze cirkel: kinderen met een negatief zelfbeeld hebben grotere kans op nachtelijke plasongelukjes. Maar: kinderen die in hun bed plassen, hebben een grotere kans om (mede) hierdoor een negatief zelfbeeld te ontwikkelen. Zeker wanneer het kind ouder is, leidt het onvermogen om het ‘s nachts droog te houden tot schaamte en sociaal isolement, doordat kinderen niet meewillen op een schoolkamp, een slaapfeestje of zomaar een logeerpartijtje.
4. Sluit allereerst een lichamelijke oorzaak uit. Hoewel er bij kinderen slechts zelden een lichamelijke oorzaak ten grondslag ligt aan het bedplassen, is het uiteraard wel belangrijk om eventuele aandoeningen uit te sluiten.
5. Was je spruit in eerste instantie droog, maar is hij/zij opnieuw gaan bedplassen? Ga dan na of er zaken zijn waarover je kind zich druk zou kunnen maken. Een recente echtscheiding of een verhuizing, een andere school, de komst van een broertje of zusje of andere stressvolle gebeurtenissen kunnen er toe leiden dat je telg (tijdelijk) onzindelijk gedrag vertoont.
6. Zorg dat de slaapkamer en het bed “plasvriendelijk” zijn ingericht. Een bedlampje kan er voor zorgen dat het kind ‘s nachts minder diep slaapt, waardoor het gemakkelijker wakker wordt als het naar de wc moet. Ook doe je er uiteraard verstandig aan om het bed te beschermen met een waterdichte hoes.
7. Maak het je kleine gemakkelijker, door hem/haar ‘s avonds niet of slechts heel weinig te laten drinken. Bij oudere kinderen is de aanschaf van een plaswekker te overwegen. Deze zijn niet alleen te koop, maar ook te huur! Een plaswekker bestaat uit een zender en een ontvanger. Als de zender nat wordt, gaat er een alarm af. De bedoeling is dat je kleine hiervan wakker wordt, zodat hij of zij alsnog kan opstaan om op het toilet verder uit te plassen.
8. Zorg dat je “bedplassen” en “leuke dingen doen” niet onbewust aan elkaar gaat koppelen. Dit líjkt een zinloze opmerking (“Waar zie je me voor aan?!”), maar zo’n koppeling is sneller gelegd dan je denkt. Bijvoorbeeld wanneer het kind middenin de nacht met natte lakens ligt en jij verzucht: “Kom dan maar bij mamma liggen..” omdat je geen zin hebt om in het holst van de nacht de lakens te verwisselen. Welk kind wil er nou níet bij zijn of haar ouders in bed slapen?
Tot slot: bedplassen is een vervelend en soms hardnekkig verschijnsel. Wij moeders hebben een abonnement op instant-schuldgevoel, maar een bedplassend kind wil absoluut niet zeggen dat je gefaald hebt in je opvoeding!
