Mijn dochter is een groot voorstander van regelmaat, vooral bij het lezen van boeken. Al een jaar lang lees ik daarom ’s avonds hetzelfde prentenboek voor. Wanneer ik een ander boek omhoog houd, kijkt ze me minachtend aan.
Ook veel andere kinderen zijn fan van het kijk- en zoekboek De vrolijke vier seizoenen. Als moeder werd ik in het begin nogal afgeleid door het ‘kinderperspectief’ van de illustrator, Rotraut Susanne Berner. Zo bungelt er in ‘Leve de lente’ een vleermuis aan het plafond die in het echt zo groot zou zijn als een gemiddelde Nederlandse vrouw. Ergens anders gluurt Niko de papegaai manshoog om het hoekje van een huis. Maar er zijn een aantal dingen waardoor je écht een jaar met dit boek kan doen. Ook als moeder, bedoel ik.
Giechelfactor
Ten eerste: het boek heeft een hoge kinder-giechelfactor. Dat zijn situaties waarop ze bij mijn dochter op de crèche reageren met ‘Oepsie’. Iemand glijdt uit over een bananenschil. Een vogel poept op iemands hoofd. Een peuter gooit zijn glas melk om. Iemand giet mis als hij de planten water geeft. Een meisje botst tegen een lantaarnpaal op. Kinderen vinden dat hilarisch – ook de vijfde keer.
Herkenbaarheid
Weten wat er komen gaat, ook dat vindt mijn dochter prettig. In het boek zijn zeven locaties. Een marktplein, bijvoorbeeld, en een station en een park. Bij elk seizoen kom je langs diezelfde locaties. Je kent, na een jaar, de weg dus wel. ‘Zullen we eerst het park doen?’ roept mijn dochter enthousiast.
Voorleeshulp
En de tekenaar helpt jou, de voorleesmoeder of -vader, een beetje. Vóór elk jaargetijde staat een afbeelding van een aantal mensen en dieren die je kan volgen in dat seizoen. Bijvoorbeeld Manfred, de hardloper, of Struppi, de hyperactieve Jack Russel. Voordat je alle personages een keertje helemaal gevolgd hebt, ben je zo een jaar verder.
Verhalen bedenken
Daarnaast kun je zelf veel verhalen ontdekken bij de tekeningen. Wij hebben onder andere het raadsel ontdekt van de oma met het brilletje. Zij wandelt over de bladzijden van de lente, maar mist op één tekening haar bril!
Zoek de buurvrouw
Het knappe van Berner is dat haar illustraties door dat kinderperspectief naïef en zelfs een beetje klungelig lijken. Maar ze tekent geen simpele poppetjes; ieder persoon
ziet er anders uit, heeft zijn eigen kledingstijl en z’n eigen uitdrukking. Dat is het grappige als je dit boek als vader of moeder leest. Let maar eens op: ineens herken je in dat ene dametje je oude buurvrouw, en in die man met die kruiwagen je leraar van de lagere school. Het boek heet dus terecht De vrolijke vier seizoenen.
De vrolijke vier seizoenen, Rotraut Susanne Berner. Uitgeverij Lannoo.
Elk seizoen is ook los verkrijgbaar. Daarnaast heb je Midden in de nacht. Ook leuk.
