Wat je als voetbalmoeder moet weten over ‘het wereldje’

Voetbal is zo populair dat de kans groot is dat zoon- of dochterlief in het weekend over het gras achter een bal aan hobbelt. De tijden zijn veranderd, maar in sommige opzichten is ‘het wereldje’ of ‘de voetballerij’ stil blijven staan. Een update over voetbal, en wat jij als moeder moet weten. Ook als vader trouwens.

Romantiek

Het leven van een voetbalouder wordt nogal eens op romantische wijze in beeld gebracht. Er zijn boeken over volgeschreven. De ritjes door de provincie met een achterbank vol Frenkies of Liekes. De euforie als kindlief de bal in het doel werkt, het kleine leed als deze in de laatste minuut verliest. En dan de was die wekelijks bij een ander gezin geparkeerd wordt, volgens de daartoe opgestelde waslijst. We gaan je hier natuurlijk niet vertellen of voetbalshirts in de droger mogen of niet, wel stippen we enkele minder rooskleurige dingen aan waar je tegenaan kunt lopen.

Sociale controle

De kleedkamercultuur is niet voor niets een woord geworden. Er komt een leeftijd dat de voetballertjes geen ouders meer in hun domein dulden: hier bespreken ze ongeveer alles wat jij niet mag weten, niet zelden met het hele team. Pesten is een groot probleem, dus informeer bij je kind en de leiders regelmatig hoe de verhoudingen liggen – er zijn nu eenmaal brulboeien en muurbloempjes. Over brulboeien gesproken: langs het veld zijn veel ouders zo mogelijk nog dominanter dan de bullebakken in de kleedkamer. Het beeld van de vader of moeder die zijn of haar eigen in de knop gebroken voetbalcarrière op kinderen projecteert is van alle tijden. Er is weinig tegen te doen, behalve de schreeuwer collectief terechtwijzen.

Kind gescout? Help!

Ze staan niet meer met een krant met twee gaten erin opgesteld in de bosjes, maar ze bestaan nog wel: scouts. Ook onder de allerjongste spelertjes wordt talent gezocht en sommigen worden gouden bergen beloofd. Jij als ouder moet dan sterk in je schoenen staan. Want een speler die door een profclub ingelijfd wordt, ziet niet alleen zijn eigen leven, maar dat van het hele gezin drastisch veranderen. In het boek Mijn zoon, Ajacied van Hajo de Boer is op realistische wijze beschreven hoe het er in de praktijk aan toe ging toen het kind van de schrijver bij de Amsterdamse club mocht aantreden. Van een gesponsorde kookcursus voor ouders tot het apart van je kind naar een toernooi in Portugal reizen, er komt nogal wat bij kijken. Is het voetbal zo’n verdorven wereld? Dat niet. Hij is alleen niet altijd even subtiel. Daar moet je als kind en als ouder mee leren omgaan.

Uitgelichte foto door Albina Gavrilovic/Shutterstock

Visited 170 times, 1 visit(s) today