Vader en moeder vinden het appartement waar ze wonen wel wat krap worden. Op zich is er nog een slaapkamer over, maar deze is in gebruik als rommelhok, kantoor, bibliotheek en videotheek. Ook is dochter een buitenkind. Als ze ’s ochtends vroeg uit bed komt is het eerste wat er klinkt “buiten” en dat houdt pas op als ze ’s avonds weer naar bed gaat. Buiten op het balkon vindt ze niet leuk en gelijk heeft ze. Dus is het gezin toe aan een nieuwe woning.
De zoektocht is begonnen en het gezin heeft een mooie woning gevonden. Ze gaan voor een bezichtiging en nemen dochter mee. Daar aangekomen blijkt de tuin voor een deel verhoogt te liggen en er zit een stenen trapje van drie treden in. Dochter klimt trots heen en weer op de trap en na de tiende keer stuitert ze, ‘hoofd eerst’, naar beneden. Moeder raapt de kleine meid op en ze troost haar, noteert voor zichzelf dat ze aan traphekjes moeten denken nu ze een huis met trappen gaan kopen.
De rondleiding bevalt en het huis wordt gekocht. Voor het tekenen van het koopcontract waren ze wat vroeg en er is een park om de hoek, dus ze besluiten er even te gaan kijken. Leuke speeltuin met glijbanen, schommels en veel zand. Als ze eenmaal binnen zitten voor het tekenen van het koopcontract wordt dochter wat onrustig en krijgt ze van moeder een bakje gedroogd fruit toegestopt, dat zal haar stil houden. Als moeder weer opkijkt en om zich heen kijkt ziet ze dat de kamer is veranderd in een slagveld. Overal stukjes gedroogd fruit en zand. Dochterlief stampt er triomfantelijk tussendoor en roept:” Snoep!” Moeder verontschuldigd zich voor de rommel en ruimt zo goed mogelijk op voor vertrek.
Na het tekenen van het contract gaan moeder, vader en dochter nog even naar het huis om het een en ander op te meten. Net op het moment dat ze lekker bezig zijn ruikt vader iets, dochter heeft gepoept. Gelukkig doet vader dit klusje zodat moeder even alles af kan maken en de laatste dingen kan opmeten.
Een paar dagen later komt de hypotheekadviseur met de offerte van de bank. ‘Gelukkig komt hij thuis, wat kan daar nou mis gaan,’ dacht moeder. Fout! Tijdens het gesprek met de adviseur kan moeder dochter eerst een aantal keer uit de keuken halen, dochter mag niet in de keuken spelen. Net als moeder denkt dat dochter nu eindelijk lief aan het spelen is komt dochter vrolijk met een doosje uit de luiertas binnenlopen. Het doosje met koekjes, wel te verstaan. Vrolijk etend loopt dochter door het huis. Een driftbui volgt als ze het doosje moet inleveren en moeder verontschuldigt zich maar weer eens tegenover de adviseur. Snel tekenen vader en moeder alle papieren en als de adviseur vertrokken is belt moeder opa en oma. Voortaan moet dochter maar even bij hen blijven als dit soort belangrijke, maar voor een peuter heel saaie, zaken moeten worden geregeld.
