Het lijkt nog zo kortgeleden dat Jasmijn in het kinderstoeltje voor mij op de fiets zat. Geweldig vond ik dat. Ik ben helemaal geen fietser maar dat kleine prulleke voor mij, heerlijk. Lekker veilig voorop en overal met dat knuisje naar wijzen. Alles benoemen waar je langs fietst en die kleine alles na brabbelen. Langs de weilanden, kijken naar de schapen en koeien. Nu woon ik daar vlak bij dus zulke afstanden waren het niet, gelukkig voor een antifietser, maar wel ontzettend genieten. Heb me wel vaak afgevraagd of ze er geen nekhernia aan over zou houden. De manier waarop die kleintjes vaak in slapen vallen tegen je arm aan, helemaal scheef en met een knik in dat nekje. Later zat ze achterop met zusje Merel voorop in het kinderzitje. Hoe ik ooit zo boodschappen heb kunnen doen? Twee kinderen op de fiets en aan mijn stuur de tassen met boodschappen. Maar ging altijd goed en was gezellig.
Van zijwieltjes naar rijbewijs
Dan het zelf leren fietsen. Met zijwieltjes ging het prima, zonder zijwieltjes was het een middagje achter haar aanrennen maar binnen no time had ze ook dat te pakken. Dus nu naast mama op de fiets. Slingerend door de straten, Merel achterop bij mij en mijn hand op de rug van Jasmijn als er iets te veel wind stond, of als we een hellinkje op moesten. Een klein duwtje in de rug. Het gaf een veilig gevoel, voor haar en ook voor mij. Nog veel later fietsten ze overal alleen naar toe en hoop je dat ze uitkijken en dat vooral de rest, die op de weg rijdt, ook goed uitkijkt. Het is toevallig wel jouw kind dat daar fietst.
Dan krijgen ze de leeftijd dat ze autorijlessen gaan nemen.
Het gaat ook allemaal veel te snel, zo ren je achter haar aan terwijl ze probeert te fietsen en zo mag ze rijexamen gaan doen. De dagen voor haar examen was ze druk, heel druk. Misschien een tikje zenuwachtig? Ik vond het een raar idee, naar mijn gevoel was het nog maar een paar jaar geleden dat ze met een wiebelhoofdje voor mij op de fiets zat. Nu zou ze, met een beetje mazzel, gewoon zelf achter het stuur mogen stappen.
Op de dag zelf was haar zusje nog zenuwachtiger dan Jasmijn. Volop goede raadgevingen want tenslotte had Merel al zeker zes lessen gehad en wist precies hoe het moest. Was Jasmijn nog niet zenuwachtig genoeg dan werd ze het nu tien keer zo erg. Eerst een uurtje les en daarna door naar het examen. Terwijl ze instapte schreeuwde Merel nog wat goede adviezen door het raam en stak ik een kaarsje aan. Ik weet het, tikje ouderwets maar het voelt gewoon goed, zo’n kaarsje. Het heeft geholpen want, voor de eerste keer op en geslaagd. Dolgelukkig kwam ze thuis. Nu lag de wereld voor haar open en kon ze overal naar toe, waar ze maar wilde. Ze zal wel eerst een auto moeten kopen maar over dat detail werd nog maar niet nagedacht, gebak moest er komen en het liefst de vlag uit.
En ik?
Ik was blij voor haar, heel blij. Super gedaan en super trots.
Maar toch? Ik weet het niet.
Dat handje op haar rug zal nu niet meer gaan. Was het maar waar dat ik als een soort beschermengeltje steeds naast haar kon gaan zitten en in zou kunnen grijpen waar nodig. Dan gaat ze straks de weg op, alleen. Hoe kan dat nou? Dat bolleke komt toch nog maar net boven het stuur uit en moet ze eigenlijk niet op zo’n verhoginkje zitten (het kind is net zo lang als ik).
Moeder de bijrijder
Het ergste is dat ik natuurlijk mee moet rijden, moet ik naast mijn kind zitten terwijl zij ons door het verkeer manoeuvreert. Zal ik dan, net zoals mijn moeder, mezelf vasthouden aan de deurklink en angstvallig iedereen en alles in de gaten houden. Bij elke weg rechts roepen dat er een auto aankomt. Dat ze uit moet kijken voor die fietser, die een kilometer of drie ver weg is. Dat er in de verte voetgangers lopen die heel misschien wel plotseling gaan oversteken. De snelweg. Oh jee. Daar rijden ze heel hard.
Gek werd ik daarvan, zo’n angstige moeder in de auto. Misschien moet ik dat maar in m’n achterhoofd houden en vooral niets laten merken. Mijn zweethandjes verstoppen onder m’n benen en in m’n hoofd een soort tantra opzeggen. Het zal vast allemaal wel meevallen en waarschijnlijk moet je daar gewoon aan wennen.
Maar he… ik heb er nog een dus over een jaar gewoon weer hetzelfde ritueel.
Oh god, wat verlang ik soms terug naar dat fietsstoeltje en die nekhernia.
Nog meer leuks lezen?
Zelden heb ik zo’n mooi boek gezien! Middag van Rébecca Dautremer. Ik kreeg dit prentenboek van uitgeverij Davidsfonds Infodok zodat ik het boek kon beschrijven in mijn maandelijkse overzicht van de mooiste kinderboeken. Maar dit boek verdient een op zichzelf staand artikel en ik zou het ook niet zomaar een kinderboek noemen. Klopt, het is een boek dat je heerlijk samen met je kind kunt lezen, maar het is meer dan een kinderboek. Het is een kunstwerk dat ik koester. Middag van Rébecca Dautremer Jacominus Gainsborough Het boek verteld het verhaal van Jacominus Gainsborough. Jacominus gaat op reis, maar wil voordat […] Ik heb vorige week al mijn vooroordelen over cruisevakanties voor gezinnen over boord gegooid. Letterlijk! Ik was namelijk uitgenodigd voor een speciaal evenement om de maiden call van het allernieuwste cruiseschip van MSC Cruises, de MSC Grandiosa te vieren. We mochten de hele dag van alle faciliteiten van dit enorme schip gebruik maken en in de avond werd er voor ons een mega feest georganiseerd. Gelukkig mocht ik ook blijven slapen, want het was een latertje geworden. Ik heb genoten van een heerlijke nacht in mijn super-de-luxe balkonhut. Ik wil jullie in dit artikel vertellen over mijn vooroordelen over cruise-vakanties […] Nadat alles is gedaan om je het leven te geven dat je hebt (je weet wel, het baren van jou en je broer en zus), verdient de belangrijkste vrouw in je leven het om verwend te worden met iets dat nóg meer betekenis heeft dan die geurkaars van vorig jaar. We weten dat je je moeder best wilt verrassen met iets leuks, maar dat het vinden van een bijzonder cadeau een overweldigende taak kan zijn. Daarom hebben we, om je te helpen, de beste cadeau-ideeën voor moeders gevonden (of voor welke andere supervrouw in je leven dan ook). Blader door […]
Middag van Rébecca Dautremer
Cruisen met kinderen op de MSC Grandiosa
Een cadeau voor je moeder
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
