Natuurlijk stond de kinderbeveiliging aan op onze pc. Het leek alleen niet veel te helpen, behalve dan dat het onhandig was voor mezelf omdat er sites geblokkeerd werden met een toch redelijk onschuldige zoekopdracht zoals Italiaanse specialiteiten. Ik hief de beveiliging op en besloot dat ikzelf de beste beveiliging was tot mijn kinderen hadden geleerd om met internet om te gaan.
Leren hoe ze met internet om moeten gaan
We hadden een goede virusscanner, die is onmisbaar, want kinderen willen wel eens wat downloaden en dat moeten ze ook leren, net als het installeren van een programma. De afspraak was dat er alleen software gedownload mocht worden na overleg met mij. Zelfs met die afspraak liepen we wel eens een virus op en dan was de pc een tijdje onbruikbaar. Ze beseften dus goed wat de gevaren waren van downloaden en ook van attachments (e-mail bijlagen).
Internet kun je uit zetten
Bij ons stond internet in principe uit totdat iemand er gebruik van wilde maken. Samen met mij surften de kinderen tot ze hadden wat ze nodig hadden. Ik heb dat aardig lang volgehouden, tot ze een jaar of twaalf waren. Vrienden en vriendinnen maakten gebruik van msn en mijn kinderen mochten met hen chatten. Niet dat ik daar de hele tijd bij was, maar ik liep zo nu en dan eens langs en keek of ze echt nog met hun vrienden aan het kletsen waren. Als ik ’s avonds weg moest, ging de router achter slot en grendel. Dat mijn kinderen eventueel een uurtje langer een game speelde dan was afgesproken vond ik best, maar zonder controle op internet vond ik niet best.
Geen pc op hun kamer
Mijn kinderen hadden geen laptop of pc op hun kamer. Werk voor school deden ze beneden in de huiskamer. Tot mijn dochter naar een slaapfeestje van een vriendin ging, had ze nooit met een vreemde chatter gesproken. Tijdens het slaapfeestje waren ze diep in de nacht, ze waren een jaar of tien, op internet gegaan en hadden gepraat met een rare man. Hoe het gesprek precies was verlopen kon ze niet helemaal recapituleren, maar het had iets met seks te maken gehad.
Uitleg dat de internetwereld heel anders is dan de echte wereld
Ze was er erg van geschrokken, die man was op een gegeven moment gaan schelden. Ik legde haar uit dat mensen zich op internet heel anders voor kunnen doen. Een vrouw kan een man zijn. Er zijn een heleboel plaatjes te vinden op internet die duidelijk maken wat het verschil kan zijn tussen de echte wereld en de virtuele wereld. De uitleg was voldoende, ze was opgelucht.
Geen adresgegevens of e-mail adres
Ik legde haar ook uit dat je mensen niet echt leert kennen met chatten. Iemand kan heel aardig overkomen, als je hem in werkelijkheid tegenkomt, zou je achteroverslaan omdat hij toch heel anders blijkt te zijn. We oefenden zelfs een keer voor de grap met msn. Ik op mijn laptop, zij op de pc. Ik deed me voor als man en vertelde dat ik steenrijk was en haar als ze haar adres gaf een laptop kwam brengen. Ze gaf haar adres. Dat was natuurlijk niet de bedoeling.
‘Ik weet toch dat je mijn mamma bent,’ zei ze. ‘Anders had ik het nooit gedaan.’ Helemaal overtuigd was ik niet, maar ze leek het door te hebben. Ik drukte haar nog eens op het hart nooit aan vreemde chatters te vertellen op welke school ze zat of in welk dorp ze woonde.
Een eigen laptop
Op een gegeven moment is het niet meer te vermijden, dan hebben jongeren een eigen laptop nodig. Het wordt dan veel moeilijker om ze te beschermen. Ik liep wel eens hun kamer binnen, maar wat ze deden, was niet zo gemakkelijk te achterhalen, een onschuldige site staat zo in het beeldscherm. Het draadloze internet zette ik alleen aan als iemand het nodig had. Als het niet meer nodig was, ging het uit. Na bedtijd stond het in ieder geval uit. Ooit moest mijn waakzaamheid toch even kunnen verslappen. Internet is het medium van deze tijd. Net als met het verkeer moeten kinderen met internet om leren gaan.