Moeilijke kinderen, wat kun je ermee?

Mogelijke oorzaken en  natuurlijke oplossingen

De moeder loopt op haar tandvlees, ze kan haast niet meer. Haar kind op een bijzondere school, met verontrustende neigingen.  Ouders zijn uitgeput, hun baby lijkt ontroostbaar; ze willen dat het geluid stopt en kijken naar het kussen…

Vergoedt deze zorgverzekeraar ook concerta? Moet het nou echt , mijn kind aan de ritalin, anders is hij op school niet te handhaven? Waarom krijg ik maar geen contact, ik bedoel geen echt contact;” jij begrijpt me toch niet”, zegt ze maar tegen me. Wat heb ik misdaan? We moeten alles ruim van tevoren uitleggen en geen onverwachte dingen voorstellen; of zelfs maar het bed iets verschuiven.

Dit is maar een willekeurige greep van verzuchtingen van menig ouder. Het lijdt geen twijfel: opvoeden in deze tijd is voor heel veel ouders een crime, een zware belasting op hun uithoudingsvermogen, moeilijke beslissingen en hoge kosten op emotioneel, financieel, relationeel, spiritueel  en moreel gebied. De wetenschap zoekt naarstig naar oplossingen, maar weten feitelijk de oorzaken niet. Meestal zoekt men het in stofjes in de hersenen en probeert meer inzicht te krijgen in grondoorzaken.

Interessante ontdekkingen

De Nucleus methodiek heeft ook geen pasklare antwoorden, maar komt wel tot interessante ontdekkingen, die momenteel door de epigenetica en de prenatale psychologie in onderzoeken wordt bevestigd. Het kan dus zijn volgens nieuwe opvattingen, dat de ervaringen van ouders een rol bij het ontstaan van gedragsproblemen spelen. Dat de baby niet als onbeschreven blad ter wereld  komt, wordt door onderzoeken steeds meer bevestigd.

Waarom komen zulke probleemkinderen dan nu steeds meer voor? Een vergelijk met vroeger geeft al veel verschillen:  overvloed aan informatie en huidige technologie, de tijdgeest, de maakbaarheid. Al zijn er nog steeds ‘normale’ kinderen.

We hebben de effecten besproken van medisch ingrijpen bij geboorten. Die nog steeds hand over hand toeneemt, waarbij het vertrouwen in het eigen lichaam steeds meer door medische kennis wordt vervangen. Er zijn al jonge moeders die beslist op voorhand een keizersnede willen, want dat is voorspelbaar, maakbaar, medisch. Hierin zien we wel een grote verschuiving, die verschuiving in het gedrag deels kan verklaren. De tijdgeest, morele dilemma’s veroorzaakt door de wetenschap, globalisering en update houden van alle ellende in de wereld, infostress, nucleaire dreiging en ecologische rampen; dit alles treft de ouders al. die dus diezelfde invloed op hun kinderen overdragen, voor ze geboren worden.

Effecten na Nucleussessies

Ofschoon we aan die tijdgeest niet veel kunnen doen, wat onze machteloosheid allen maar versterkt, zijn er wel beïnvloedbare factoren. Op basis van de effecten na Nucleussessies zijn, heel divers, veranderingen plaatsgevonden bij het omvormen van traumatische ervaringen in meer natuurlijke ervaringen.

In simultaansessies met baby’s doen EHBB geschoolde hulpverleners een voorstel de baby zo natuurlijk mogelijk geboren te laten worden. Hiervoor volgen we een opvolging van gebeurtenissen bij de geboorte, zoals die volgens de natuurlijke weg verloopt.

De prenatale psychologie is hierbij een  hulp, ofschoon moeders van nature ook weten hoe hen bevalling zou moeten verlopen. Alleen angst en de medische bezorgdheid hebben dit natuurlijke ‘weten’ bij moeders vaak  verstoord. Elke moeder onder normale omstandigheden, wil haar kind hebben, meteen, vasthouden,troosten en verwelkomen. Maar weggerukt voor medisch onderzoek en couveuseverblijf maken haar hevig bezorgd.

Weeën opwekkende middelen zijn chemische dwangmaatregelen, die, te vroeg ingezet, de moeder buitenspel zet haar eigen proces te volgen; of er breekt een weeënstorm los. In sommige landen wordt de geboorte helemaal gestandaardiseerd met behulp van chemische middelen en keizersnee.

Oplossing en verademing voor ouders

Wat betekenen zulke ingrepen voor moeder, maar vooral voor het kind? Los van de soms absolute medische noodzaak, blijft die belangrijke vraag, welke invloed heeft dit allemaal op emoties en gedrag? Laat ik hier een voorzichtige opsomming doen van de door gevonden aanleidingen tot problemen met kinderen, gerelateerd aan zwangerschap en geboorte. Geen absolute lijst, maar eerste aanwijzingen waar we het moeten zoeken voor een oplossing en tot verademing voor ouders.

We nemen een voorbeeld uit onze praktijk van een baby, waarbij de bevalling te lang duurt en het kind blauw aanloopt. Het zuurstofgebrek maakt het kind langzamerhand slaperig en raakt versuft. Naast enkele noodmaatregelen die de baby zelf neemt, zoals een  snellere hartslag, komen de ouders in angst en bezorgdheid, is er stress en tijdsdruk van deskundigen.

Zo leert het kind dat, de slaperige fase naderend, een kookpot van emoties losbarst. Nu is het kind dus gekoppeld  in deze zg. parasympathische fase (het rempedaal -of rustfase) aan levensbedreiging. Dus zal het kind in het onderbewuste geleerd hebben, dat doezelen, slaperig worden, te allen tijde vermeden moet worden. Dus uitputtend in de actieve fase blijven, zodat het kind uitgeput (zonder die dommelfase) in slap zal vallen. Herkent u dit kind?

Of je maakt als aanstaande moeder een onverwacht emotioneel heftige gebeurtenis mee. Dat kan van alles zijn: een overlijdensbericht, heftige ruzie, of crimineel geweld. Als ongeborene ben je niet ongevoelig voor deze emoties. Ze brengen stresshormonen in je bloed, je voelt energie wegstromen en de hartslag van je moeder als een razende tekeer gaan.

Vanaf die tijd ben je alert op elke aanzwelling van emoties. Jij weet immers nog niet het onderscheid, wanneer het weer uit de hand loopt en wanneer het weer afzwakt. Dus is het makkelijker elke aanloop tot emotie zoveel mogelijk te beperken. Relationele banden zijn absoluut onvoorspelbaar, want niets is veranderlijker dan een mens…. Dus je houdt het bij vaste, voorspelbare zaken als getallen, rationele dingen.  In feite ben je hypersensitief voor emoties.

Herkent u dit kind?  Dat het meestal jongens zijn ligt nog eens in het feit, dat meisjes van nature belangstelling hebben voor moties.

Samenvatting

In onze huidige tijd is veel ‘natuurlijk’ vervangen door het maakbare, zoals geplande bevallingen, overmaat aan informatie en indrukken en veranderende waarden. De ouders geven bovendien hun epigenetische negatieve ervaringen ook nog eens mee. Alles buiten de menselijke, natuurlijke maat en macht. Kinderen kunnen iet anders, dan zich moeten aanpassen, met  als gevolg : ander gedrag.

Waar we mogelijk wel invloed op hebben voor deze stoornissen, zijn gebeurtenissen tijdens de zwangerschap en geboorte.  Moed heb je wel  nodig, bepaalde gebeurtenissen onder ogen te zien.

Een ehbb consult stelt weer een natuurlijke geboorte voor, waarvoor alle moeders het innerlijke programma in zich heeft. Het blijkt dat hiermee  zg. moeilijke kinderen en hun ouders begrip, hoop en verbetering ervaren.

Het P.I.E.P. is een completer programma om ook tijdens de zwangerschap belastende gebeurtenissen van hun negatieve lading te ontdoen en opvoeden weer stukje makkelijker en leuker te maken.

www.nucleuscollege.nl 

 

Visited 11 times, 1 visit(s) today