De afgelopen weken zijn er in Abcoude een paar voorvallen geweest met mannen (het is niet helemaal duidelijk of het om één man gaat of meerdere met een busje) die kinderen benaderen en ernstig bedreigen. De mannen roepen de kinderen bij zich met als smoesje “Hey, kom eens hier, er is telefoon voor je”. Toen de jongens dit (heel wijs) negeerden begon een van de mannen de jongens ernstig (echt héél ernstig) verbaal te bedreigen. De politie is gebeld en deze neemt het gelukkig heel serieus.
Wat gebeurde in Abcoude was voor mij een goede aanleiding om nog eens met de kinderen te spreken over kinderlokkers.
Je kind weerbaar maken tegen kinderlokkers
In het belang van je kind zul je het op de een of andere manier moeten waarschuwen tegen kinderlokkers, hoe doe je dat?
Vooropgesteld, dit wordt geen betoog om te zeggen zo moet je het aanpakken. Ieder kind vraagt een eigen benadering, dat spreekt voor zich. Dit artikel geeft je een richtlijn waar je zelf je inspiratie uit kunt halen. Laten we ten eerste kijken wáár je je kind voor moet waarschuwen, de situaties die zich voor zouden kunnen doen, een kinderlokker is ingenieus, en wat je kind voor mogelijkheden heeft om niet in de mooie praatjes van een kinderlokker te trappen.
- Hoe maak je je kind weerbaar tegen kinderlokkers
- Maak je kind bewust van de (moderne) tactieken en gevaren
- Wijzen op gevaren zonder te beangstigen
- Vertel je kind wat te doen in nare situaties
- Wachtwoorden, polsbandjes en nog meer tips
Waarschuwen zonder te beangstigen
Na het voorval in Abcoude zijn er best een aantal kinderen angstig geworden. Ze hoorden de verhalen van hun vriendjes en durven niet goed meer alleen naar buiten als het donker is. Het is belangrijk om je kind weerbaar te maken tegen kinderlokkers, ze moeten de gevaren kennen, maar ze moeten er niet zo angstig van worden dat het ze belemmert in hun vrijheid. Leg je kind uit, dat een kinderlokker niet op elke hoek van de straat staat, waarschijnlijk krijgt het nooit te maken met een kinderlokker. Maar soms zijn er mensen hoe vriendelijk en aardig ze ook lijken die geen goede bedoelingen hebben.
Bereid je kind voor op alle mogelijke scenario’s
Zoals ook wij het vroeger ingeprent kregen, zeg tegen je kind:
“Ga nooit met vreemden mee, wat iemand je ook belooft, hoe aantrekkelijk het ook klinkt, een snoepje, geld, ander lekkers, patat, pannenkoeken, een ijsje, een barbie, een auto en misschien een nog mooier cadeau, puppies, want ja die moet je thuis komen bekijken, die liggen in een mandje met hun moeder, kittens, konijntjes”.
Laat je kind zelf mooie dingen verzinnen. Het klinkt allemaal geweldig maar ga niet met iemand mee, zonder dat je het papa of mama hebt gevraagd, en nee die aardige meneer/mevrouw mag niet meelopen met je naar huis om het te vragen.
De kidnappers van tegenwoordig gaan ook met hun tijd mee. Ze weten dat kinderen anno 2019 makkelijker te verleiden zijn met het allernieuwste spel op de Nintento dan met een lolly. Hey, wat handig, zo’n Nintendo staat altijd toevallig bij iemand thuis.
“Hey jongetje, ik heb een nieuwe release van Spiderman op mijn Nintendo, Kom maar mee, dan kun je als een van de eersten dit nieuwe spel proberen.”
Of wat dacht je van:
“Hey, jongens, ik weet waar een nieuwe Pokemon Gym is. Als je meeloopt laat ik het je zien”.
Wist je dat er openbare groepsapps zijn waar mensen met elkaar afspreken om “in-real-life” pokemon te zoeken? In deze apps zitten kinderen gezellig met (onbekende) volwassenen te chatten en afspraken te maken voor raids. Serieus. Praat ook hierover met je kinderen.
Op deze manier wordt het wel heel makkelijk om ook de wat oudere kinderen mee te lokken. Bedenk je dus dat ook – of juist – kinderlokkers weten wat er speelt bij kinderen en daar heel handig op inspelen.
Bedenk een Wachtwoord
Heel belangrijk is, ook al zegt diegene dat je vader of moeder ervan af weten, dat je het eerst moet vragen, altijd, en van je vader of moeder het zélf moet horen of het mag. Spreek samen een wachtwoord af, dat als de vreemde zegt dat hij in naam van papa en mama of de oppas komt dan moet diegene ook het wachtwoord weten.
Bereid je kind voor op het ergste
Kinderlokkers zijn gewiekst, het dochtertje van een vriendin overkwam het volgende;
Een auto stopte vlak bij haar en de man in de auto zei dat hij haar kwam ophalen, dat had haar mama gevraagd die een klein ongelukje had gehad en nu in het ziekenhuis lag, hij zou haar naar mama brengen. Gelukkig zag een oplettende schooljuffrouw dat het meisje door een vreemde werd aangesproken en riep het kind.
Bereid je kind voor op het ergste maar stel je kind ook gerust dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat een vreemdeling hem of haar probeert te pakken. Voeg eraan toe dat als het ooit gebeurt, ze zo hard mogelijk moeten schreeuwen, waarbij ze iets specifieks roepen als
“Help! Deze man is niet mijn vader! “
Anders kunnen mensen een schreeuwend kind verwarren met een kind dat alleen maar driftbui heeft.
Schreeuwen met woorden
Leer je kind noodzakelijk informatie
Zorg er voor dat ook jongere kinderen hun naam, adres, telefoonnummer weten en wie ze moeten bellen in geval van nood. Geef kleine kinderen een speciaal armbandje met daarop hun gegevens. Maar maak het potentiële kidnappers niet gemakkelijk door de naam van je kindje zichtbaar te maken van een afstandje. Hij kan dan je kind bij naam noemen om hem naar zich toe te lokken. Kinderen hebben de neiging om mensen te vertrouwen die hun naam kennen.
Veiligheid gaat boven hoffelijkheid
Zeg je kind dat als een vreemdeling dichterbij komt en iets niet goed voelt, ze gewoon weg moeten lopen/rennen. Leer kinderen dat het OK is om hun “uh oh” -stem te vertrouwen. Soms maakt deze stem een fout en waarschuwt deze hem voor onschuldige volwassenen die alleen vriendelijk willen zijn, maar veiligheid is belangrijker dan hoffelijkheid.
De verleiding
Heb jezelf een verhaal over vroeger, vertel het. Ik weet nog, ik moet zo’n zes jaar zijn geweest, dat ik door een man werd aangesproken die mij een heel grote looppop beloofde die bij hem thuis lag en hij wees naar het portiek waar hij ‘zogenaamd’ woonde. Die pop wilde ik wel, maar tegelijk dacht ik, ik mag niet met vreemden naar huis. Ik vroeg hem de pop te halen, het was in een drukke winkelstraat, ik zou daar wachten.
Dat wilde de man niet, hij stopte ongevraagd een snoepje in mijn hand, en liep weg, keek nog een keer glimlachend om voordat hij om de hoek verdween, mij, door dat snoepje en die glimlach, in verwarring achterlatend. “Zou die dan toch een pop hebben?”: vroeg ik me af, maar ik vond, hoe klein ik ook was, dat ik er goed aan had gedaan niet met hem mee te gaan, anders was hij die pop wel gaan halen. Het snoepje heb ik in de dichtstbijzijnde afvalbak gegooid.
Dit verhaal is mijn dochter goed bijgebleven, ze begreep heel goed de verleiding om mee te gaan, want wie wil er niet zo’n pop, en ook heel goed dat het bij deze man om iets anders te doen was.
Altijd aan papa of mama vragen
Leg je kind uit dat, hoe aantrekkelijk of geloofwaardig het voorstel van de vreemde ook is, je niet mee mag lopen. Ook niet een klein stukje, tot het eind van de straat, op die scooter, motor, in die sportauto en ga zo maar door, want…goed zo!
Altijd, maar dan ook altijd eerst aan papa en mama vragen!
Foto’s: Door Sasenki, Luis Louro, L-astro, file404 / Shutterstock
