Dolgelukkig waren mijn man en ik toen we onze dochter kregen. Al het leed van de zwangerschap en de bevalling waren we zo vergeten en dus waren we er snel over uit dat we haar graag een broertje of zusje zouden geven. En zo geschiede. Na 2 jaar kregen we een zoon. Een koningskoppel, wat wilden we nog meer. Ons gezin was compleet.
Illustratie: Dramama.nl
De realiteit van 3 kinderen:
- Je hebt meer kinderen dan handen.
- Je bent in de minderheid.
- Je ervaart meer stress dan andere ouders.
- Het opvoeden van kinderen neemt exponentieel toe met ieder kind.
- Geef lekker slapen maar op.
- Zeg maar dag tegen je financiële buffer.
- Vliegen als een gezin is volledig onbetaalbaar.
- Als er één weg is, voelt het als een vakantie.
- Alleen je eerste kind heeft een prachtig babyboek.
- Je weet zeker dat je vermogen om lief te hebben zich met elk kind uitbreidt.
De kinderen werden groter, de rust keerde weer terug en na 10 jaar had ik het gevoel dat ik weer tijd voor mezelf had. We konden uit gaan zonder daarvoor een checklist te gebruiken. Iedereen was in staat zich zelf aan te kleden en ik hoefde ‘s nachts geen bedden meer te verschonen. Alle zwemdiploma’s waren gehaald, vioolles, gitaarles, turnen, voetbal was geprobeerd. Voor een verjaardagsfeestje met 10 gierende meiden of brullende jongens? Ik draaide er mijn hand niet meer voor om.
Maar toen moesten we voor mijn dochter een middelbare school gaan kiezen.
Whut!!! Mag ze al naar de middelbare school?
Ze lag gisteren nog in de box op een sok te kauwen?
Plots kreeg ik heimwee naar de tijd met een baby om me heen. Heimwee naar mijn dikke zwangere buik. Heimwee naar de tijd van de spuitluiers en het nachtbraken. Heimwee naar de geur van een schoongewassen kindje die met natte haartjes op de bank een bakje pepernoten eet.
We wilden nog een kindje. En dat derde kindje kwam er.
Het heeft wel dingen veranderd hoor. Het hebben van drie kinderen creëert een unieke dynamiek in ons gezin en zorgt voor speciale uitdagingen voor ons als ouders. Ik som een paar van die uitdagingen voor je op.
De realiteit van 3 kinderen:
Je hebt meer kinderen dan handen.
Mijn kinderen hebben nogal een groot leeftijdsverschil, dus dit is niet zo’n issue voor ons. Maar als je besluit om 3 kinderen kort op elkaar te krijgen, dan is dit zeker een van de realiteiten waar je rekening mee moet houden. Je hebt meer kinderen dan handen. Je zult moeten leren je knieën, neus en tenen te gebruiken.
Je bent in de minderheid.
Tenzij je een polygame relatie hebt, heb je nu meer kinderen dan volwassenen in huis. In de loop van de jaren zul je je afvragen hoe deze rekensom niet in je opkwam tijdens het procreëren.
Je ervaart meer stress dan andere ouders.
Nee, echt. Het is wetenschappelijk bewezen. Mijn theorie is dat je te veel kinderen hebt om alles netjes op rolletjes te laten lopen. Maar nog steeds te weinig kinderen om alles schaamteloos de boel de boel te laten.
Het opvoeden van kinderen neemt exponentieel toe met ieder kind.
Twee kinderen verdubbelen het werk. Drie kinderen verviervoudigen het. Hetzelfde geldt voor lawaai en rommel. Je blijft je afvragen hoe en of je deze dag zult overleven.
Geef lekker slapen maar op.
Dat “doorslapen” lijkt zo’n belangrijke mijlpaal als je nog maar één kindje hebt. Maar dan worden ze peuters met enge dromen. Dan worden het schoolgaande kinderen die niet durven te gaan slapen omdat ze zojuist “it”hebben gekeken. Dan worden ze tieners die tot diep in de nacht diepgaande gesprekken met hun besties moeten voeren. En tenslotte lig je wakker omdat je dochter van 17 om 04:00 uur nog niet thuis is van haar stapavondje. Met je derde weet je al jaren dat slapen een luxe is die je je pas kunt veroorloven als de kinderen het huis uit zijn.
Zeg maar dag tegen je financiële buffer
Het openen van een spaarrekening voor je eerste kind voelde als een vanzelfsprekende investering. Bij het tweede kind wordt je een beetje flexibeler. Het derde kind moet later zelf zijn collegegeld bij elkaar gaan werken in de supermarkt. En wacht maar tot blijkt dat alle drie de smoeltjes orthodontie nodig hebben.
Vliegen als een gezin is volledig onbetaalbaar.
Over financiën gesproken, vliegen met 5 man is niet te doen. Zelfs een goedkoop vluchtje binnen Europa van €300,- wordt een uitgave van €1500,-. Wen er maar aan, een autovakantie it is!
Als er één weg is, voelt het als een vakantie.
Het toevoegen van een derde kind verviervoudigt het werk. Stuur je er ééntje naar de opvang of een weekendje naar opa en oma, en je werk wordt met driekwart verminderd. (Ik begrijp de wiskunde hierachter ook niet, maar ik maak het mee hoor). Gaat één kind op kamp, en je vraagt je af waarom je ooit dacht dat twee kinderen hebben zwaar was.
Je eerste kind heeft een prachtig babyboek en je derde kind heeft foto’s ergens op de computer.
Het fotoboek van onze eerste baby is een prachtig kunstwerk, met liefde en aandacht gemaakt. Kosten nog moeite zijn gespaard. Ons tweede kind heeft een fotoalbum waar ongeveer de helft van is gevuld. Onze derde kind heeft geluk als hij ooit een echt uitgeprinte foto te zien krijgt.
Je weet zeker dat je vermogen om lief te hebben zich met elk kind uitbreidt.
Misschien ben je blij met drie kinderen en moet je er niet aan denken om er nóg een te krijgen. Maar mocht het toch gebeuren, een vierde kindje, je weet dat je ook daarvan net zoveel kunt houden als van de andere drie. Omdat drie kinderen je doen realiseren dat er écht geen grenzen zit aan je liefde (je geduld is een heel ander verhaal).
Wij kozen bewust voor een derde kindje en ik zou het voor geen goud anders gedaan hebben. Zeker, het leven met drie kinderen is soms chaotisch en stressvol, maar het is ook gevuld met leven en liefde. Ons gezin van vijf is druk, compleet en precies goed.
