Iedere goede ouder is graag trots op zijn of haar kind en wenst het een gelukkig leven, of het nu gepland was of niet. Maar wat zijn de voorwaarden voor succes en geluk? Is dat überhaupt hetzelfde? Het is vanzelfsprekend dat je voor die vraag ook naar jezelf kijkt. Je kunt immers alleen geven, wat je zelf hebt? Kinderen zullen feilloos aanvoelen of je zelf naar de factoren voor een succesvol en gelukkig leven leeft.
Laten we allereerst het onderscheid maken tussen geluk en succes. Geluk komt van gelukken, dus inherent aan geluk is dat verwachtingen gerealiseerd worden. Je bent in verwachting van een gezond en tevreden kind. Wanneer het dus niet geweldig is gegaan bij de geboorte of je kampt met een postnatale depressie, kun je je diep ongelukkig voelen en worden je verdere verwachtingen anders. Wat zou je kunnen doen om je verwachtingen zo goed mogelijk te laten uitkomen?
Succes is niet alles
Hoe dan ook, sommige dingen gebeuren en liggen buiten onze eigen invloed. We bespreken hier daarom die dingen, waar we wél invloed op hebben. Dat is toch waarschijnlijk meer dan we denken. Vooral omdat sommige gevolgen verzacht kunnen worden.
Maar eerst: je bent in verwachting, waarvan? Wat verwacht je van een kind? Is het slechts nodig voor jouw persoonlijk geluk? Of kun je ruimte geven aan het geluk voor je kind? Is succes, slagen in het leven, het belangrijkste voor het kind? Genoeg ouders kennen de druk van ouders om bijv. te studeren. Bepaalde bevolkingsgroepen zoals de Hindoestaanse of Japanse gemeenschap, is de druk om te presteren, vaak groot, vanuit de historie. Hier is de status belangrijk. Vooral in ons Westen wordt een geslaagd leven, vooral naar materiële maatstaven gemeten. Daarbij is gezondheid vooral een factor in functioneren en streven we naar functionele gezondheid. Als we maar de kost kunnen blijven verdienen.
Natuurlijk helpt al het voorgaande, maar materieel succes blijkt beslist niet dé sleutel tot geluk te zijn. Daniel Goleman, voorvechter van het begrip emotionele intelligentie, zegt dat EQ de basis is voor geluk. Dat heeft te maken met het vermogen je met anderen te kunnen verbinden, je in anderen te kunnen verplaatsen. Wij zijn geen solitaire wezens, maar zelfs volledig ingesteld op contact en verbinding met anderen. De hele zwangerschap kun je beschouwen als een voortdurende scholing in EQ. Immers, het draait om verbinding tussen kind en moeder? Momenten van onthechting, verlies aan verbinding worden -zo blijkt uit onze Nucleussessies- als acuut levensbedreigend ervaren. In andere gevallen is een gebrekkige hechting een basis voor introvert gedrag.
Twee geluksfactoren
Helemaal hot is spirituele intelligentie, waarbij antwoorden op levensvragen een belangrijke rol spelen. Ook dit is verbinding, met het geheel, de Kosmos, God of de samenleving.
Het geluk van je kind hangt dan af van twee dingen: (1) plannen die lukken; (2) het kind kan zich verbinden. Veel is afhankelijk van het zelfvertrouwen dat je het kind kan meegeven. Dit is tweezijdig. Zelfvertrouwen in relatie tot anderen is vooral wat de moeder het kind leert. Zelfvertrouwen in plannen realiseren wordt vooral door de vader behartigd. Het zal je duidelijk zijn dat je eigen zelfvertrouwen de basis is voor dit soort onderricht aan je baby. Moeder leert vooral om geluk uit relaties te putten. Vader leert plannen te laten lukken.
In het P.I.E.P.* wordt het kind als individu benaderd met een eigen wil. Dat wordt bij voorkeur gedaan bij het moment dat je ontdekt dat je zwanger bent; door middel van vragen die aan de ongeborenen gesteld worden. In Nucleussessies wordt deze procedure ook bij volwassen cliënten gevolgd. Sterker nog; het is wenselijk dat de ouders zélf dit proces van hun eigen vroegere start doorlopen. Het resultaat is standaard dat onze cliënten assertiever worden en hun eigen zelfvertrouwen toeneemt.
Hoe zit het met talenten?
Met zo’n start is er geen druk van ouders nodig om het kind te laten presteren. Stel voor jezelf vast, wat je voor jouw kind zou wensen, zonder alles alvast in te vullen. Je moet je kind leren kennen, maar zult je realiseren (via de epigenetica) dat jouw voorkeuren en gaven de ‘knoppen’ bij je kind aanzet. Ook stress zal je baby leren dat stress bij bepaalde situaties hoort, bv. tandartsbezoek, je werk, plankenkoorts, bepaalde familieleden etc. Die stress kan echter het ontplooien van een talent belemmeren.
We gaan er vanuit, dat iedereen alles kan. Maar via de epigenetica remmen negatieve ervaringen van voorouders bepaalde gaven af. In zulke gevallen zullen ouders zich in die talenten geremd voelen en zijn zo een voorbeeld voor het kind. Ons idee is dat alle ervaringen met angst of afkeuring een gave of talent ‘snoeit’. Dat kan al voor de geboorte beginnen, als bv. een man zijn vrouw kleineert of vice versa, perfectionisme of wanneer je een trauma oploopt.
Zo kon een vrouw van middelbare leeftijd niet goed rekenen, omdat zij getallen associeerde met hevige angsten. En veel mensen vinden spreken in het openbaar een crime, wat gerelateerd blijkt aan het ‘openbaar verschijnen’ bij de geboorte. We hebben er diverse voorbeelden van, hoe het ‘herschrijven van de geschiedenis’ zoals in een Nucleussessie, een gave zich ineens ontplooit.
Emotie: meer dan alleen een woord
In veel therapieën wordt weliswaar over emoties besproken. Dat zijn echter woorden. Als je bv. zegt dat je bezorgd bent, is dat woord, een samenvatting van een gevoel, een lichamelijke sensatie. Ga eens -als oefening- na, waar je wat voelt als je aan jouw eigen oorzaak van bezorgdheid denkt.
Een gevoel is niet alleen een manier van denken, maar heeft dus ook een lichamelijk aspect. Sterker nog: het lichamelijk deel is het voornaamste probleem, waarom we iets als een probleem ervaren. Net als pijn ons helpt terugtrekken van een hete kachel, moet ons (bv bezorgdheid)gevoel ons helpen iets aan de situatie te doen.
Opnieuw zal je duidelijk zijn dat jouw reden tot bezorgdheid, fysiek 1 op 1 wordt ervaren door je ongeboren kind. Door deze vaak door oude angsten ingegeven bezorgdheid te veranderen, leer je jouw baby direct andere lessen in emotie.
Als je je leven leeft, zoals je zelf het liefst wil, leer je je kind vanzelf ook zo te leven. Mocht je echter op bepaald gebied hevige angsten hebben, een traumatisch verleden, dan is het goed volgens P.I.E.P. jezelf ‘op te schonen’. Door de ervaringen via de emoties te hebben verwerkt, heb je tegelijkertijd de epigenetische geschiedenis van jouw verleden bij je baby opgeschoond. Dat opschonen kan overigens in elk tempo en altijd nog. Dat is nog eens goed nieuws!
Karaktertrekken en temperament zijn terug te voeren op situaties tijdens de geboorte. En het is goed te weten welke situatie wat kan veroorzaken. Ook hier geldt dat niet alle -maar wel diverse nare – effecten kunnen worden teruggedraaid. Hiervoor zullen we een opleiding samenstellen om degenen die in de kraamzorg werken, een emotionele EHBO-cursus te laten volgen (EHBB, eerste [emotionele] hulp bij bevallingen). In een ander artikel komen we terug op welke situaties we alert dienen te zijn. Ze zijn overigens een onderdeel van de 20 Geboden*.
Samenvatting
Er is meer nodig voor geluk in je leven en dat van je kind dan een goed verstand. Succes en geluk is niet altijd hetzelfde. De twee geluksfactoren zijn: je emotioneel kunnen binden aan anderen. En wat je wilt en doet lukt dan ook echt. In emotionele opvoedprogramma’s als P.I.E.P. wordt het zelfvertrouwen sterk gestimuleerd door de juiste maatregelen aan het begin van de zwangerschap. Daarbij helpt opschoning van het eigen verleden van de ouder een heel stuk aan mee. Het opschonen helpt ook sluimerende talenten te ontwikkelen. Geboorte is opnieuw een belangrijke episode in praktische emotionele lessen. Het P.I.E.P. helpt om je verwachtingen zo goed mogelijk te laten uitkomen.
* P.I.E.P. staat voor een speciaal programma, in eerste instantie voor a.s. ouders en betekent Prenataal Integraal Educatie Programma, bedoeld als belangrijke aanvulling op de vnl. fysieke prenatale zorg. De 20 geboden zijn een reeks adviezen voor a.s. ouders, die in het P.I.E.P. behandeld worden. Het programma zal lokaal in sommige plaatsen beschikbaar komen.
Randy Schmidt
Directeur Nucleus College Nederland
