Mijn partner hecht veel belang aan goede schoolresultaten. Niet dat hij zijn zoon pusht om alleen maar thuis te komen met achten en negens, maar hij vindt het belangrijk dat er in ieder geval inzet en doorzettingsvermogen aanwezig is. “Een goede opleiding vergroot je kansen om verder te komen in het leven,” is zijn motto, en daar heeft hij uiteraard gelijk in. Maar deze moeder vindt ándere zaken vaak belangrijker, zoals goede sociale vaardigheden en omgangsvormen. Dat botst af en toe. Niet alleen tussen ons en zoonlief, maar ook tussen ons twee onderling. Ook van vriendinnen hoor ik geregeld dat zij andere ideeën hebben over opvoeding dan hun partner. Hoe los je dat op?
Blijf in gesprek
Iedere moeder zal beamen dat opvoeden allesbehalve gemakkelijk is. Laat staan wanneer je het met z’n tweeën doet. Natuurlijk is het handig om bij je lief steun, support en sparringsmogelijkheden te vinden, maar er zullen momenten zijn dat jullie lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Een periodieke “opvoed-APK” is dan ook een goed idee: door geregeld met elkaar rond de tafel te zitten, voorkom je dat je pas het gesprek aangaat wanneer de gemoederen verhit zijn. Bespreek tijdens de “opvoed-APK” waar je tegenaan loopt, waar voor jou de prioriteiten liggen en hoe je eventuele struikelblokken uit de weg kunt ruimen.
Val elkaar niet af
Hoe lief kinderen ook zijn, ze zijn soms ook behoorlijk uitgekookt en geraffineerd. Zeker oudere kinderen hebben er soms een handje van (te proberen) hun ouders tegen elkaar uit te spelen. Je verkleint de kans hierop aanzienlijk door elkaar nooit af te vallen waar de kinderen bij zijn. Dat is soms moeilijk: het voelt tegenstrijdig om regels te handhaven waar je het zelf niet mee eens bent. De klassieke valkuilen zijn vaak de banale dingen, zoals nóg een ijsje op een warme zomerdag, iets later opblijven of een snoepje vlak voor het eten. In antwoord op de vraag van je spruit of hij/zij vanavond die ene film mag zien (“ah toe nou, de hele klas mag het, ik ben toch zeker geen baby meer?!”) blijken je lief en jij het ineens flagrant oneens: waar jíj zegt dat je je telg te jong vindt voor Frankenstein (“de kijkwijzer is er niet voor niets”) verheugt pa zich al op een avondje bankhangen met kroost (“ja leuk, Frankenstein, die vond ik vroeger ook zo gaaf”). Gevolg: ruzie. Hoe verleidelijk ook; voer deze ruzie niet in het bijzijn van je kinderen.
Respecteer elkaar
Soms blijkt je partner opvoedingsideeën er op na te houden die jou de wenkbrauwen doen fronsen: waar sláát dit in hemelsnaam op?! Zo zijn er gevallen bekend van vaders die stonden op absolute stilte tijdens het eten, terwijl moeder de maaltijd juist zag als de ideale gelegenheid om als gezin eens lekker bij te praten. Blijken je partner en jij ook lijnrecht tegenover elkaar te staan qua ideeën, probeer dan allereerst om rustig te blijven en elkaar niet voor rotte vis uit te maken. Wil je juist wél een flinke rel, dan doen opmerkingen over elkaars eigen verleden het altijd goed: “Ja ja, als jouw moeder een beetje schoner was geweest, zou je wel begrijpen waarom ik zo’n punt maak van vuile kleding op de vloer!” Tip van deze moeder: laat de opvoeding die jouw eigen partner genoten heeft, altijd buiten beschouwing! (De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat wij ons ook weleens schuldig hebben gemaakt aan overtreding van deze regel… Ruzie gegarandeerd.)
Vraag naar de motieven van je partner
Als je man en jij botsen op het gebied van opvoeding, neem dan de tijd om elkaar te vragen naar elkaars motieven. Waaróm hecht hij belang aan zaken die jij ondergeschikt vindt? Wat wil híj de kinderen meegeven, en wat vindt jíj belangrijk? In de eerste alinea van dit artikel heb ik aangegeven dat mijn man een groter belang hecht aan schoolresultaten dan ik, terwijl ik manieren en sociale vaardigheden hoog in het vaandel heb staan. Een gesprek leerde ons, dat wij in feite hetzelfde motief voor ogen hebben: mijn man ziet opleiding als een manier om verder te komen in het leven, ik zie goede sociale vaardigheden als een andere weg tot hetzelfde resultaat. Deze wetenschap maakt het voor ons gemakkelijker om elkaars verschil in opvoeding te respecteren, en ondanks onze verschillende zienswijzes toch één lijn te trekken.