Het is weer zo ver: mijn kleuter mocht dit weekend een meeneembeest mee naar huis nemen. Puk, PomPom, Flip de Beer: de naam is overal anders maar de strekking is hetzelfde. Het beest komt met een koffer vol poppenkleding, een documentenmap en als het tegenzit een paar luizen. Hij komt gezellig logeren. Schreven we jaren terug bij mijn oudste nog wat losse zinnen op een velletje, heden ten dage word je geacht een werkstuk te maken, inclusief foto’s. Niet dat de juf daarom vraagt, maar dat doen andere ouders. Soms wel drie kantjes vol. Dus wij kunnen niet achterblijven, het wordt in de klas voorgedragen. Arme pompom heeft de hele week nodig om bij te komen van alle uitjes naar het bos, het strand en het zwembad. En toch blijft hij maar lachen.
De knijper hing al een week op de naam van mijn dochter, en oh wat was ze er mee bezig. Er werd een hele planning gemaakt voor het weekend, fotomomenten werden alvast ingecalculeerd en nieuwe inktpatronen aangeschaft. Ook sliep ze al de hele week slecht, mogelijk zenuwen? Eigenlijk kon er niets meer mis gaan. Behalve…
En daar was Kleptomane Kleuter. We hadden geen rekening gehouden met haar. Ze zit ook nog niet zo lang op school. En ze neemt wel vaker iets mee van een ander maar de juf had dit ook niet verwacht. Want madam was zo geniepig geweest om de koffer te laten staan, pompom was foetsie. Kleptokind was opgehaald door een nietsvermoedende oma, dus de kans dat hij ’s middags nog naar school werd teruggebracht werd nihil geacht. Oepsss…
Gelukkig ging dochterlief bij een vriendinnetje spelen en werd mij de scène op het schoolplein bespaard. Ik kan me voorstellen dat ze zich ook iets heeft ingehouden voor de juf en de moeder van dit vriendinnetje. Maar het verslagen toetje toen ik haar kwam ophalen vertelde mij genoeg…
We bikkelen het weekend wel door. Soms denkt ze eraan en wordt ze weer heel boos, of moet ze huilen. Maar er zijn ook momenten dat ze Pompom even vergeet. Daar genieten we nu van. De hele planning is omgegooid, activiteiten verschoven. We leven een beetje in rouw. Kleptokind, die moet absoluut op de nadenkstoel maandag, daar zijn we het over eens. Maar misschien begrijpt ze het gewoon nog niet zo goed, dat ze nog niet alles mee mag nemen. Al geef ik mijn dochter voor de zekerheid maar geen Louis Vuitton tasje meer mee naar school…
Omgaan met tegenvallers, het is een les die je moet leren in het leven. Voor mijn dochter kwam de les dit weekend. Vanaf nu kan het alleen maar beter worden.
