Als je een lijstje moest maken met de top prioriteiten voor iemand die momenteel een klein mensje in haar buik aan het laten groeien is, dan staat een schoon getrimde bikinilijn bij de meeste vrouwen niet hoog op deze lijst denk ik. Behalve bij Kourtney Kardashians’s ex blijkbaar. Maar goed, veel vrouwen vinden het wel belangrijk om toch vast te houden aan dat klein beetje sexy tijdens de zwangerschap. Dus, probeerde ik tijdens mijn zwangerschappen met alle macht mijn genotsgrot in tip top conditie te houden.
Waar maak ik me druk om denk je? Hoe belangrijk is een ongeschoren punami voor een paar maanden nou? Het maakt ook niet zo veel uit, maar ja, ik wilde gewoon af van het ongerepte oerwoud dat ten zuiden van mijn navel groeide.
Maar helaas, zodra ik het heft – uhm – in eigen handen nam, ging het niet zo als ik het voor ogen had. Het gladde, haarloze esthetische plaatje waar ik voor ging draaide uit op een progressie van emoties zo krachtig en alles consumerend dat het me deed denken aan mijn psychologielessen van de middelbare school waar we leerden over de 5 fasen van rouw: ontkenning, woede, onderhandeling, verdriet en acceptatie.
Dus voor alle zwangeren die een sexy floppydrive ambiëren en overwegen hetzelfde pad als ik te gaan bewandelen: Ge Zijt Gewaarschuwd!
Wat er aan vooraf ging
Ik draai de douche aan, terwijl ik mezelf een peptalk geef, maak ik mijn zwangerschapsbroek los en friemel mezelf er als een worstje uit. Zo moeilijk kan het niet zijn, toch? In vredesnaam, ik doe dit al meer dan 15 jaar, ik zou me waarschijnlijk geblinddoekt kunnen scheren als het moest.
Naakt kijk ik naar beneden en een klein beetje twijfel kruist de periferie van mijn hersenen, terwijl ik getroffen word door het besef dat ik mijn utteflut niet eens kan zien. Het doet vaag denken aan mijn middelbare schooljaren toen alle meisjes tegen de kluisjes stonden, en met de kin op de borst naar onze tenen keken. Je borsten waren groot genoeg als ze je het zicht op je voeten blokkeerden.
Op 14-jarige leeftijd realiseerde ik me niet dat ik precies hetzelfde zou doen op mijn 30ste, maar met een heel andere reden. Deze keer zakt het moed me in de schoenen als mijn ronde buik met uitgeplopte navel mijn voeten duidelijk beter blokkeert dan mijn borsten ooit zouden kunnen doen.
Onverschrokken stap ik toch voorzichtig in de douche, knijp een klodder scheerschuim in de palm van mijn hand en ik schuim mijn foef in.
Top 10 Zwangerschapskussens
Een zwangerschapskussen is een veelzijdig kussen wat je zowel voor als na de zwangerschap kunt gebruiken. Zwangerschapskussens bieden een optimaal comfort, ook voor bijvoorbeeld mensen met rugklachten. Het kussen geeft de buik, rug en nek de ondersteuning die ze nodig hebben.
Ontkenning
Whut?? Dit is belachelijk, hoe is het in hemels mogelijk dat mijn buik al zo groot is. Ze zeggen dat je bij een zwangerschap van een tweede sneller groeit, maar kom op zeg!
Het moet de manier zijn waarop ik sta.
Misschien als ik mijn voet op de rand van het bad zet…
Dan met mijn been in een rechte hoek …
Hurk dan lichtjes neer met het andere been …
Ik moet een beetje voorover buigen …
Nu duw ik die sexy FUPA* uit de weg … Ja zo kan ik bijna zien wat ik in godsnaam doe …
*WTF is een FUPA vraag je? FUPA staat voor fat upper pussy area. Weet je nog niet wat het is? Nou ik heb hier een paar gasten die het even haarfijn voor je uitleggen in een wel zeer dope videoclip:
Woede
GODSALLEMACHTIG. Waarom dacht ik dat het een geniaal plan zou zijn om dit nu te proberen? Waar is trouwens die nietsnut van een echtgenoot als je hem nodig hebt? Hij mag best een handje helpen, hij is tenslotte de gene die deze puinhoop heeft aangericht. Weet je wat? ik pak het spiegeltje welke hij altijd gebruikt om zijn neusharen te trimmen! Dat zal hem leren!
Onderhandelen
Lieve heer, ben je daar? ik ben het Esther. Beste godin van de zwangerschap, laat dit alsjeblieft werken. Ik heb al een paar strepen gezet, ik kan nu niet meer terug. Ik ben al een groot stuk van mijn zelfstandigheid verloren – ik kan mijn veters niet meer strikken, mijn oudste in bed stoppen zonder met de ongeboren spruit tegen zijn wieg te botsen, ik kan in de ochtend amper zonder katrol uit bed komen, laat staan sleutels oprapen die ik op de grond zijn gevallen. Ik beloof het God, de rest van deze zwangerschap zal ik niks meer van u vragen. Geef me deze ene, kleine overwinning en we staan quitte.
Verdriet
De spiegel is beslagen. Ik probeer hem schoon te vegen. Het piepen van mijn vingers op het glas resoneert door de badkamer als een wanhopige echo van verslagenheid.
Het maakt ook allemaal niet meer uit. ik ben een walvis, een ellendige, ploeterende, zwangere walvis met een half geschoren verticale glimlach.
Ik zal nooit mijn roze mossel meer zien. Mijn enorme zwangere walvisbuik heeft hem verorberd.
Ik zit troosteloos op de rand van het bad, beschimpt door de gedachte aan een massief ingegroeide haar die zijn lelijke kop opsteekt. En er is niks dat ik er aan kan doen.
Acceptatie
Zing maar met me mee:
“You can’t always get what you want…”.
Weet je wat? Stik er in!
Er ligt een bak Ben & Jerry’s Karamel Sutra in de diepvries die ik mijn naam hoor roepen.
Niet dat ik dat boek in de nabije toekomst nog te voorschijn haal…
Mijn god.
uitgelichte foto “zwangere vrouw” via Shutterstock
