We spreken af op het strand. Derde date. De temperatuur is ver onder het vriespunt en van pure stress rijd ik achteruit een deuk in de auto van de buurman. Het maakt me geen reet uit. Ik ben vrolijk. Ik ben verliefd. Muts op. Handschoenen aan. Met ingevuld schadeformulier en bonkend hart bereik ik de zee. Zoenen in het zand, terwijl het min tien graden vriest. Ik draaide er mijn hand niet voor om. Toen. Moet je me nu zien…
Delfts blauw
Toen we net verkering hadden – wat een suf woord – spatten de hartstocht en romantiek er vanaf. Niets zat mij in de weg om H. tijdens elk sms’je en goed gesprek groots en meeslepend te vertellen dat hij écht de liefde van mijn leven is. We waren nog niet koud binnen, of renden de trap op naar boven om de liefde te bedrijven. H. was volmaakt. Delfts blauwe tegeltjes met de mooiste sms’jes uit het begin van onze liefdesloopbaan moesten hem dat vertellen; mijn bizar hoge telefoonrekening ook. Een echte James Rizzi, gekocht in New York (‘That first kiss’) voor-veel-te-veel-geld-en-ik-weet-niet-eens-zeker-of-hij-echt-is ondersteunde de marketing van mijn liefde. Sexy foto’s elk half uur via de telefoon. Een huis vol kaarsen, diep in de nacht, in de vorm van een hart natuurlijk.
Over the top
Niets was te gek. Ik verzon het en voerde het uit. Creatief en origineel. Plat en ondubbelzinnig. Het maakte niet uit. Het maakte MIJ niets uit. Het was het zichtbaar maken van mijn liefde en ik deed het met overgave.
Geen zin
Moet je me nu zien. Hoe anders is het nu in de hectiek om iedereen op tijd op school te krijgen en tussen de irritaties door over niet-uitgeruimde vaatwassers en vergeten pakken melk. ‘Wat lief’, ‘Dankjewel’ en ‘Ik hou van jou’ zitten er nog wel in. Maar groots en meeslepend, of intens en intiem is het al lang niet meer. Een deuk in de auto van buurman zou gegarandeerd ruzie opleveren (en niet met de buurman). Hoge telefoonrekeningen roepen inmiddels wantrouwende vragen op. Naar boven rennen om H. de kleren van het lijf te rukken? ‘Wacht schatje, ik ruim eerst even de afwasmachine uit en trek daarna nog de stofzuiger door het huis.’ Geen tijd, geen zin, te moe, of net even geïrriteerd spelen de liefde regelmatig parten. Jammer Harry, ik bedoel H…
Stille liefde
Voor mij en al deze mensen (Iemand typeerde mij laatst als de gemiddelde moeder, dus er moeten er meer van zijn) is er dus Valentijnsdag! Je mag er van alles van vinden:
1) dat het een commercieel feestje is;
2) dat je liever ‘spontaan’ iets liefs doet;
3) dat Valentijnsdag bedoeld is voor stille liefdes en niet voor de man of vrouw met wie je al jaren bent.
Ik vind het zonde! Geef mij maar Valentijnsdag: de draagmuur waarop onze liefde steunt. Dat niet te vergeten rode hart op de kalender, waaraan zowel drogisterij Douglas, als de HEMA en de Bijenkorf je elk jaar fijntjes herinneren. Ik ben er blij mee.
De waarheid
Ik vind Valentijnsdag een prachtige gelegenheid om de liefde van je leven die je na de geboorte van de laatste, zeg maar, uit het oog verloren bent, eens goed de waarheid te vertellen. In positieve zin dan. Ik vind Valentijnsdag een prima moment om jaarlijks even die lange trap af te dalen naar het begin van jullie liefde en daar iets mee te doen. In woord, in daad en in beeld. Valentijnsdag: geplande hartstocht en romantiek. Ik ben er niet vies van. Ik geloof namelijk in feestdagen zoals Kerst en Sinterklaas en vind het helemaal niet erg als welke Trekpleister dan ook mij daaraan helpt herinneren.
Valentijnsdag 2020
(Schatje, focus je vooral op deze alinea’s). Ik zeg:
- driegangen diner inclusief glas bubbels bij PARK Café-Restaurant
- aangeschoten een hotelkamer van Hotel Arena inrollen
- oesters (witte wijn, of cashewnoten, geen idee wat jullie lievelingskostje is) om 24.00 ’s nachts;
- na een heftige vrijpartij natuurlijk, waarbij jij je partner ongegeneerd alle hoeken van de slaapkamer laat zien (en nog een keer);
- inclusief ouderwetse liefdesbrief (niet downloaden, overschrijven lijkt echter);
- of een foto van jullie samen;
- plus positief evaluatieformulier van het afgelopen jaar (zelf maken);
- bonus: de valentijnssurvival kit (naar eigen inzicht te vullen met de nieuwste seksspeeltjes, chocola, of als het allemaal niet zo lekker loopt het handboek van ‘get real’ dr. Phil);
- en een ontbijt met snoephartjes.
Andere mogelijkheden:
- half uurtje Ferrari 328 GTS rijden (lijkt me helemaal niks);
- een massage (zelf doen, of laten doen door de massage-aan-huis-service);
- samen verse (trouw)ringen maken bij edelsmid;
- workshop erotische tantramassage (is mijn H. destijds wel een beetje van geschrokken);
- privé sauna huren;
- samen in jacuzzi in bos in België;
- een ringtone met jouw naam voor hem;
- romantische speurtocht naar jou (kost wel wat tijd);
- tongvibrator voor je partner (het bestaat echt, het lijkt me hilarisch en ik durf het niet te bestellen);
- een weesolifantje (het kan ook te gek) adopteren?!
PS – Schatje, mocht je dit lezen. Ik had natuurlijk graag iets gedaan voor je, voor Valentijnsdag. Maar, zoals je ziet zit ik een stukje te knutselen voor moeders.nu.
Argh, zo jammer zo’n vrouw!
