Dat Sint over de daken rijdt en cadeaus door schoorstenen gooit, is een achterhaald gegeven. De meeste huizen hebben geen schoorstenen meer en dat paarden over het dak lopen, kon vroeger misschien nog wel, maar de Partij voor de Dieren heeft er tegenwoordig vast bezwaren tegen. Die fabeltjes zouden we onze kinderen niet meer moeten vertellen, maar ja… Doe maar eens iets aan liedjes en aan legendes. Als je kind het niet van jou hoort, dan toch zeker op school.
Geen schoorsteen en niet teveel snoep
Wij hadden wel een schoorsteen, maar mijn dochter was bang dat Sint in huis zou komen en haar mooie schoen mee zou nemen. Bij ons werd de schoen gezet bij de brievenbus. Oké, het geeft Sinterklaas een soort postbodestatus, maar mijn kinderen waren niet minder blij met de mandarijnen of kleurboekjes die ze vonden. Mijn kinderen weken voor de eigenlijke dag al overvoeren met suikergoed, ging me te ver. De tandarts leek er financieel beter bij te zitten dan ik.
Timing: kalender maken
‘Ieder kind mag vanavond de schoen zetten,’ zei Sinterklaas op de tv toen hij met de stoomboot in Nederland was aangekomen. Vier kinderen sprongen van de bank af en juichten uitbundig. Eigenlijk was ik de controle kwijt over wanneer, hoe en wat, want Sint had het gezegd en neem dan als moeder maar eens een ander besluit. Erg gelovig waren mijn kinderen niet eens, maar als Sint met veel bombarie het land binnenkwam, was dat geloof volledig hersteld. Om de boel toch nog enigszins in de hand te houden, streepte ik de dagen aan dat er schoenen gezet mochten worden. Rood omrand werden: de zondag Sinterklaas in onze stad kwam en vijf december.
Reële verlanglijsten maken
De dag dat de verlanglijsten gemaakt zouden worden kreeg een blauwe cirkel op de kalender. Helaas moest dat redelijk op tijd, anders kon iets uitverkocht zijn. Sinterklaasreclame met speelgoed ving ik op bij de brievenbus en bewaarde ik tot de dag dat de lijsten gemaakt zouden worden. Eigenlijk was dat de leukste dag. Ik legde uit wat Sint ongeveer te besteden had en aan de hand daarvan maakten de kinderen een lijstje. Hadden ze een grote wens, dan mocht die op het lijstje onder de noemer: onmogelijke wensen. Mijn middelste zoon zette eens op die regel: bakstenen. Hij wilde eigenlijk een pony. Dat pony’s een stal nodig hebben die al onbetaalbaar was voor de sint, had hij goed begrepen en dus had hij besloten er zelf een te bouwen en die pony volgend jaar te vragen. Daar hij niet het risico wilde lopen alleen bakstenen te krijgen, kwamen die bij “onmogelijke wensen”. Kinderlogica is soms zeer behulpzaam.
Nu de crisis heeft toegeslagen, lijkt me “verlanglijstendag” zeer belangrijk. Tenslotte is in Spanje de crisis nog veel erger. Sint heeft vast ook een paar slechte beleggingen gedaan of hij zit met een dubbele hypotheek omdat hij zijn huis niet kan verkopen. Zo warmpjes als anders zit hij er niet bij. Kinderen mogen vragen wat ze willen, maar het is prettig voor ze om voor het heugelijk avondje al enigszins te weten wat ze kunnen verwachten. De hoop dat magische Sint misschien toch iets onmogelijks doet, moet je als moeder zeker niet aanwakkeren. Zelfs Sint kan geen krediet meer krijgen bij de banken.
De spanning in de hand houden
Mijn dochter verheugde zich enorm op feestelijke gebeurtenissen. Ze sliep er slecht van en tegen de tijd dat er een feest was, had ze wallen onder haar ogen. Ik had het hele sintgebeuren dus liever zo lang mogelijk uitgesteld, maar de tv Sint maakte dat onmogelijk. Ik nam andere maatregelen.
- Alleen vrijdag en zaterdag schoen zetten.
- Sinterklaasliedjes zongen we pas een week voor het heerlijk avondje.
- Tekeningen en andere versieringen werden opgeborgen tot dag “geel omrand” op de kalender (zo’n week van te voren).
- De jongste kinderen die nog niet zo’n besef hadden van tijd, zette iedere dag een streep op de kalender.
Wat geeft extra spanning
Het fabeltje dat Zwarte Piet een stout kind meeneemt naar Spanje, zal tegenwoordig geen enkele moeder haar kind meer vertellen. Sint is niet gek, die heeft geen zin om stoute kinderen mee te nemen. Dat Sint geen cadeau geeft als het kind niet lief genoeg is, dat komt wat gemakkelijker uit de mond van een moeder die met de handen in het haar zit. Toch maakt dat je kind waarschijnlijk alleen maar lastiger. De spanning wordt nog groter en zeg nou zelf, je geeft je kind, stout of niet, toch een cadeau. Het is dus een dreigement van niets. Houd je gewoon aan de kalender en probeer kalm te blijven, ook al zijn je kinderen lastig en druk van de opwinding.
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
