We weten het allemaal nog van vroeger. Niets was zo verleidelijk als dat doen wat niet mocht. Of het nu over de snoeppot of de keuze van vriendjes ging. Dus moeders, laat je kind vooral vrij om zijn of haar eigen vriendjes en vriendinnetjes te kiezen. Houdt dit dan in dat we stilzwijgend onze spruiten hun gang laten gaan? Nee hoor. Op subtiele wijze hebben we wel degelijk invloed op de keuzes van onze kinderen.
Wat is ´fout´?
Laten we eerst eens definiëren welke soorten foute vriendjes er volgens ons zouden kunnen bestaan. Even vanuit de basisschoolleeftijd geredeneerd. We kennen ze allemaal wel. De brutale vlerkjes die bij binnenkomst in je huis de koekjestrommel al hebben ontdekt en niet eens vragen of ze er 1 mogen, maar er meteen 2 nemen. De nieuwsgierige Aagjes die altijd twee straten verder gaan dan jij met hun hebt afgesproken. Of de ruziezoekers. Denk jij een middag lekker wat te kunnen doen of juist te relaxen, want je kinderen hebben een speelafspraak, ben je vervolgens als een ware scheidsrechter steeds ruzietjes aan het bestrijden. Waar ik zelf een gruwelijke hekel aan heb is het roddelcircuit-typetje. Toegegeven, dat zijn toch meestal meisjes die van praten over anderen een dagtaak hebben gemaakt. Als mijn dochter dat doet en ik merk dat, dan weet ze dat daar over een ´goed gesprek´ zal worden gevoerd. Kortom, voorbeelden te over.
Wat is vriendschap
Geef je kind vooral aan wat jij belangrijk vindt in vriendschappen. Vul de antwoorden niet voor je kind in, maar stel vragen. Wat verwacht je van een vriendschap? Wanneer noem je iemand je vriend? Wat deel je graag met je vriendjes? Als je hierover bewustzijn kweekt bij je kind, leert het vanzelf vriendschappen beoordelen. Het punt is, dat jouw kind met bepaalde vriendjes wil spelen en het verbieden een averechts effect heeft. Wat beter werkt, is de vriendjes wel laten komen en duidelijke afspraken maken. Wat mag er wel, wat mag er niet in je huis. Hoe spreken de vriendjes jou aan, tot waar mogen ze zelfstandig buiten spelen, et cetera. Voorafgaand aan de speelafspraak, neem je die regels ook eerst met je eigen kind door. Je zult merken dat na verloop van tijd de vriendjes waar het spelen niet zo lekker mee verloopt, vanzelf minder over de vloer komen.
‘Foute’ ouders
Soms kun je het vriendje best waarderen, maar zie je de ouders niet zo zitten. Dat klinkt een beetje bot, maar in jouw drukke bestaan mag je best kiezen waar je wel of geen energie in steekt. Houd in dit soort situaties de regie in eigen handen. Laat dat vriendje dan vooral bij jou thuis spelen. Op die manier kun je de vriendschap met jouw kind goed begeleiden en bepaal jij de regels.
Jong geleerd…
Als je je kind hierbij goed coacht in de tijd dat het op de basisschool zit, is de kans allicht groter dat op de middelbare school de ‘foute’ vriendjes, met ‘foute gewoontes’ niet eens interessant blijken te zijn. Je kind heeft dan aangeleerd eerst goed te kijken waarom hij of zij met iemand wil omgaan. Gelukkig maar, want tegen die tijd bepaal jij als moeder de ‘speelafspraken’ niet meer, maar hangen je pubers na schooltijd, of soms helaas onder, ergens rond, vooral niet in de buurt van hun mams.
Blijf in gesprek
Bovenal is het belangrijk ook bij dit aspect van opvoeding, want we hebben het hier over de sociale opvoeding, in gesprek te blijven met je kind. Leg uit hoe jij dingen ervaart, wat je ergens van vindt en vraag je kind naar zijn beleving. Als je met je kind praat, neem je je kind serieus. Dit sterkt het zelfvertrouwen. Heb je een overduidelijke mening over de vriendjes, maar ventileer je die alleen onderhuids, met opmerkingen of door je gebaren of mimiek, dan zend je feitelijk een dubbele boodschap uit. En dat is niet handig in de vertrouwensrelatie die je graag met je kinderen houdt. Juist bij gebrek aan vertrouwen in en van hun ouders, zijn kinderen ontvankelijk voor ´foute´vriendjes!
