Nog even die Y kwijt. Nee! Alleen maar klinkers. Yes! Nu kan ik die Q lekker kwijt op de tw… Oh nee, ik kan écht niks. Dit klinkt wellicht als een gezellig potje scrabble. Toch heb ik het over iets anders: Wordfeud. Een van de vele spelletjes die je kunt spelen op je tablet, smartphone, pc of laptop. Hoe je Wordfeud precies uitspreekt, daar zijn de meningen over verdeeld. Dat ik het veel speel: is een feit.
Het lijkt jaren geleden. Toch werd mijn smartphone pas enkele maanden terug keurig afgeleverd per post. Drie dagen lang lag hij zich te vervelen in zijn prachtige doosje ergens achteloos weggemoffeld onder een stapel papieren. In tegenstelling tot mijn man had ik namelijk maar zeer matige interesse in dit nieuwe apparaat dat ik weer helemaal moest gaan uitpluizen. Want als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan iets nieuws beginnen met allemaal knopjes, toeters en bellen met een boekwerk van een gebruiksaanwijzing erbij. Maar wat wil het toeval? Deze slimme (aha! Vandaar die naam) telefoons doen het gewoon! Geen gedoe. Je telefoon is klaar voor gebruik!
Pontificaal op tafel
Eindelijk durf ik mijn telefoon dan ook vol trots uit mijn tas te nemen als ie gaat. Dat was met mijn oude barreltje, waar ik zo aan verknocht was, maar ik mij inmiddels dood voor schaamde, wel even anders. En waar ik in de tijd van dit stukje antiek een hekel aan had, maak ik mij nu zelf schuldig aan, namelijk: je telefoon bij zowat elke gelegenheid pontificaal op tafel leggen. Want er kan niet alleen gebeld worden. Nee, ik ontvang ook what’s appjes en e-mails. En…stel je voor dat iemand een woordje legt terwijl ik heel andere dingen aan het doen ben? En met een woordje bedoel ik een woord leggen met het online spelletje Wordfeud. In feite een scrabblebord op je smartphone (of tablet of laptop) waarop je met iedereen waar dan ook een spelletje kunt spelen. Zonder elkaar te zien. En sinds ik dit spelletje speel, is die telefoon zowat een verlengstuk geworden van mijn hand.
Net voor het opstaan
Want waar en wanneer speel je Wordfeud op z’n best? Tijdens het koken, tv kijken, het lezen van een boek, een welverdiende pauze, voor het naar bed gaan en net voor het opstaan. Een leuke bijkomstigheid van dit spelletje is dat je met elkaar kunt ‘overleggen’ tijdens het spelen via een chatfunctie. Het gaat eigenlijk nergens over, maar toch is het grappig. Je hebt vluchtig contact met elkaar (let wel! Ik speel alleen met bekenden!) maar je komt verbazend veel van elkaar aan de weet. Zo Wordfeud ik met een moeder van school. Ik kende haar nog niet zo goed, maar inmiddels weet ik wel precies hoe laat ze naar bed gaat, staat te koken, met de kinderen the Voice kids kijkt en wanneer ze weer opstaat. Lekker belangrijk, hoor ik je denken. En daar heb je helemaal gelijk in. Wordfeud spelen is natuurlijk wel goed voor het op gang houden van je hersenen (je inzichtelijke vermogens groeien met de dag), maar het chatten en de verslaving die het teweeg brengt. Mwa. Een klein minpuntje.
Niet eerlijk
Gelukkig dan maar dat ik inmiddels een volwassen speler ben geworden. Ik nodig lang niet meer zoveel spelers uit. Sommige potjes duren wel een week. En thuis hebben we duidelijke afspraken gemaakt. Want zodra je kinderen roepen ‘dat het niet eerlijk is’ dat zij maar 1 uur per dag beeldscherm mogen (naast de tv) en ik daar toch wel heel erg overheen ga, dan hebben ze een punt. En zo’n spiegel werkt toch best verhelderend. Vandaag heb ik daarom met de bewuste moeder van school even gezellig face-to-face gesproken. En woordjes leggen doe ik alleen nog maar in mijn eigen tijd. Zodat niemand zich aan mij hoeft te storen en ik met een gerust hart kan zeggen: ‘Ik ben niet verslaafd!’ Het echte scrabblebord maar eens van zolder afhalen?
