In de assertiviteitstraining van De Secretaressecoach wordt de slogan gebruikt: “Doe geen aanname maar stel een vraag”. Ben je onzeker, vul dan niet voor de ander in wat hij of zij er wel van zou kunnen denken maar vraag het gewoon! Dit advies geldt voor volwassenen. Kinderen stellen uit zichzelf al genoeg vragen. De “waarom” vraag behoort voor peuters van twee jaar standaard tot hun taalgebruik.
Stel peuters dan ook geen vraag maar doe een mededeling. “We gaan nu slapen, ga je mee naar boven? Mag zijn: “Kom, we gaan slapen” Vul voor een kind juist in, terwijl je als volwassene beter niet invult voor de ander maar vraagt wat deze werkelijk bedoelt. Daarin zit een verschil in volwassen- en kindbenadering. Geef je kind de ruimte binnen de grenzen die jij als volwassene stelt. Je kind voelt zich veilig, geborgen en kan zich in alle rust en met alle ruimte ontwikkelen tot een stabiele volwassene. Daar is, zeker in het huidige tijdsgewricht, lef voor nodig.
Ik pas mijn ervaring met ‘opvoeden is lef hebben’ toe in mijn werk als trainer en coach wanneer ik ondernemers en hun assistenten, bedrijven en organisaties begeleid in het ondernemerschap. Moederschap en ondernemerschap hebben vele raakvlakken. Welke dit zijn? Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden. In het volgende bericht meer hierover.
