Ode aan alle zieltjes

miskraam

Gisteren was ik zo geraakt door dit mooie plaatje dat ik er vandaag graag een blog aan wil wijden. De prachtige afbeelding deed me direct denken aan een van mijn overleden zoontjes. Noa, zoals wij hem genoemd hebben. Hij zou nu net als het jongetje op de afbeelding ongeveer 3 jaar zijn. Deze blog is een ode aan hem, aan alle overleden zielen en zieltjes, jong of oud.

Ik weet dat hij bij me is, ik heb in de afgelopen drie jaar zulke mooie “tekens” van hem van bovenaf mogen krijgen. Ik weet dat hij letterlijk in goede handen is daar, geborgen in de schoot van de Vader zoals het een Vader betaamd. De “tekens” zijn behalve zijn geurtje en muziekdoosjes vaak gegaan d.m.v  vlinders. Deze hebben dan ook een zeer speciale betekenis voor mij. Dat deze op het plaatje afgebeeld is roerde mij dan ook tot tranen. Niet door verdriet, die is goed verwerkt. Ik heb er vrede mee, het is goed zo, ik weet dat hij om me heen is en bij me is, maar ik zie het feit dat ik dit plaatje nu tegenkom dan ook niet als toeval. Bijzonder dan ook dat ik het nu uit kan printen en in een mooi lijstje kan zetten.

Naast alle ander mooie symbolische spulletjes waar ik veel waarde aan hecht en die ik in de afgelopen 3 jaar heb verzameld. De vlinder als teken van transformatie.  Al onze overleden dierbaren, ze zijn er allemaal nog.  Ze zijn enkel aanwezig en zichtbaar in een andere hogere dimensie. Vaak zijn ze klaar hier op aarde, hebben andere doelen die ze willen nastreven. Hoe precies en waarom dingen zijn zoals ze zijn. Geen idee, we zullen dat pas te weten komen als we zelf “overgaan”. De mensen met een bijna doodervaring delen ons regelmatig in hun hemelse sferen meegemaakte ervaring. Ik geloof daarin, er is meer tussen hemel en aarde.

Ik hoop dat het mijn tijd nog lang niet is, ik heb hier op aarde nog de zorg voor 6 lieve kleine (b) engeltjes, maar ik ben er heilig van overtuigd dat ik naast andere geliefde overledenen ook Noa ooit weer zal ontmoeten. En net als het feit dat we met ons gezin nu elk jaar zijn verjaardag vieren, en dat hij nog steeds, zij het niet tastbaar, bij ons is, zo zal ik later als mijn tijd gekomen is onze eerste ontmoeting vieren. Ze zijn bij ons, vergezellen ons in ons verdere leven, lopen naast ons op onze levensweg. Laat dat een schrale troost zijn voor ons aardse wezens. Onze “verloren” dierbaren zijn slechts  in vrede opgenomen zieltjes. En totdat het mijn tijd is zal ik deze prachtige foto bij me dragen, is het niet letterlijk, dan draag ik ‘m mee in mijn hart. Noa, je bent een van mijn prachtige engeltjes en mama is trots op je dat je me laat voelen dat je bij me bent.

Amen

Je dankbare mama

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Visited 7 times, 1 visit(s) today

42 weken zwanger

[week num=42 title=”42 weken zwanger”] Jij en je lichaam in de tweeënveertigste week van je zwangerschap Onderzoek laat zien dat bij 70% van de vrouwen die ...