Iedereen heeft wel eens een dag waarop alles in het honderd lijkt te lopen en de interne batterij langzaam maar zeker leeg raakt. Mij overkwam dat laatst ook. Op het werk liep het niet zo lekker, één van de kids was ziek en buiten was het de hele dag al aan het plenzen. Toen tijdens de voorbereidingen voor het avondeten (rijst met kip-kerrie stond er op het menu) ook nog eens de keukenweegschaal ermee ophield, had ik hem helemaal zitten. Maar achter de wolken scheen en schijnt de zon: door het akkefietje met de weegschaal besloot ik op onderzoek te gaan naar het hoe en waarom van batterijen én werd dit blog geboren, waarin ik het vervolg van mijn batterij-avontuur met je deel en je alles vertel over batterijen: van AA batterij tot inleverpunt en van batterijtesters tot oplaadbare batterijen. Veel leesplezier toegewenst!
Sorry, de uitgelichte foto was een beetje clickbait, maar als je in plaats van weegschaal “spannend speelgoedje” leest dan wordt je ondeugende brein misschien toch een beetje bevredigd 😉
Wat een soorten!
De batterij was dus leeg. Dus hup, naar boven, op zoek naar een nieuwe. Manlief heeft in een grijs verleden ooit eens een handige opbergdoos voor batterijen aangeschaft. Zo hebben we niet alleen altijd genoeg batterijen op voorraad, maar door de overzichtelijke vakjes in de doos kan ik ook in één oogopslag zien hoeveel soorten er eigenlijk wel niet zijn… 1/2 AA batterijen, een AA batterij, AAA batterijen en zelfs batterijen met 4 A’s of een C of D blijken in ons assortiment te zitten. Naast deze cilindervormige batterijen (met allemaal weer een andere hoogte en dikte) liggen er ook blokbatterijen in de opbergdoos. Ik laat ze voor wat ze zijn, ik heb voor mijn weegschaal namelijk een klein rond en plat batterijtje, een zogenaamde knoopcel batterij, nodig. “Varta” staat er te lezen op de verpakking van de knoopcel. De andere exemplaren in de doos blijken van het merk Duracell te zijn, wat volgens mij ook één van de bekendere merken is. Ik heb ooit eens gehoord dat je knoopcellen eigenlijk niet, of in elk geval zo min mogelijk, met je vingers mag aanraken, omdat dit van invloed kan zijn op de levensduur. Ik neem het batterijtje dus met verpakking en al mee naar beneden. Daar doe ik een volgende ontdekking…
Ze zijn overal!
Nadat ik de knoopcel zo voorzichtig mogelijk heb vervangen en de rijst heb afgewogen, lees ik nog even wat er allemaal op de verpakking van het dingetje staat. De knoopcel blijkt een lithium batterij met een spanning van 3 Volt te zijn. Oké, dat kan, maar dat zegt me eigenlijk niet zo veel. Wat me meer aan het denken zet, is de opsomming van de fabrikant van de mogelijke toepassingen. Ik sta versteld van de lijst: eigenlijk zitten in best veel apparaten batterijen … Een klein zoektochtje op Google leert me dat er zelfs onderzoek gedaan is naar het aantal dat wij hebben. Zo had een huishouden in 2003 gemiddeld 71 batterijen in huis, in 2015 lag dit aantal al op 113. Zouden wij er ook echt zo veel hebben, vraag ik me af. Maar als ik aan het tellen sla, zit ik in no-time al op 50 stuks. Er zitten er twee in de afstandsbediening, twee in onze telefoons, in totaal maar liefst vijf exemplaren in de elektrische tandenborstels (die we echt niet meer kunnen missen), wel 4 in het item van de featured image en ga zo maar door. O ja, en dan vergeet ik nog bijna het vele kinderspeelgoed met knipperende lampjes en alle soorten geluidjes die je maar bedenken kunt. Ze zijn écht overal!
De lege batterijen
Terwijl de rijst zachtjes staat te koken en de geur van kip en kerrie zich door de keuken verspreidt, breng ik het lege batterijtje naar boven. We hebben een speciale zak voor lege batterijen, dus daar kan ‘ie in. Deze zak hebben we, net als de opbergdoos waar ik het zojuist al over had, veilig buiten het bereik van de kinderen liggen. Je moet er toch niet aan denken dat één van hen er eentje inslikt, of, nog erger, er in stikt! Leeg of kapot leveren wij ze in als klein chemisch afval. Als dat bij jou geen optie is, kun je ze ook inleveren bij een inzamelpunt. Dit kan bijvoorbeeld de supermarkt zijn, maar in principe zou je bij alle winkels waar ze te koop zijn ook de lege weer moeten kunnen inleveren. Weet je niet zeker of de batterij wel echt leeg dan wel defect is, dan kan een batterijtester een handig hulpmiddel zijn. Met een batterijtester meet je of de batterij nog genoeg stroom kan leveren. En wat ook niet onbelangrijk is en vaak vergeten wordt: uit apparaten die je langere tijd niet gebruikt, kun je beter verwijderen. Zo voorkom je dat ze gaan lekken, waardoor je apparaten beschadigd kunnen raken.
Oplaadbare batterijen
Terug naar de keukenweegschaal. Een keukenweegschaal is natuurlijk een relatief klein huishoudelijk apparaat en zo’n ding verbruikt niet zo veel energie. Daarom zit er ook maar een klein batterijtje is, een wegwerpbatterij. Voor grotere apparaten die meer stroom verbruiken (denk aan je fototoestel, je telefoon of je laptop) wordt vaak gebruikt gemaakt van een oplaadbare batterij. Een oplaadbare batterij, ook wel accu genoemd, is niet alleen handig (je hoeft niet telkens nieuwe te kopen), het is ook nog eens beter voor het milieu. Let er wel op dat je in je oplader ook echt alleen oplaadbare types doet, als je wegwerpbatterijen probeert op te laden kan dat wel eens niet zo fraai uitpakken en zelfs gevaarlijk zijn….
Hoe het afliep…
Ik mijmer nog wat na over mijn avontuur van deze middag. Als je je in batterijen gaat verdiepen en het een en ander na gaat zoeken, kan je er blijkbaar zomaar een heel blog over schrijven… Ik schrik op van het gerinkel van de keukenwekker. Het eten is klaar, heerlijk. Aan tafel, jongens! Na een paar keer roepen zit iedereen aan tafel. We kunnen gaan genieten van onze welverdiende rijst met kip-kerrie en vooral ook van elkaar en onze verhalen. Even opladen na een lange dag …
