Een van mijn zonen was een jaar of 14 toen hij stomdronken thuiskwam van een feestje. Hij klaagde met dubbel tong dat de sleutel van zijn fiets niet meer paste op het slot en dat hij had moeten lopen, het achterwiel omhooghoudend. Op dat moment veronderstelde ik dat hij zijn motoriek te weinig onder controle had om het sleuteltje goed te richten. Eigenlijk was ik een beetje overstuur. Dat pubers ooit dronken werden, was niet zo verbazingwekkend, maar dat hij zo over straat was gegaan met alle gevolgen die het had kunnen hebben in het verkeer, daar schrok ik behoorlijk van.
Hoeveel glazen maakt stomdronken
De volgende dag stond Sjakkie voor de deur, een van de vele vrienden van mijn zoon. Mijn zoon lag nog in bed, had die nacht gebraakt en had een kater van heb ik jouw daar. Sjakkie zag er behoorlijk fit uit en die was naar hetzelfde feestje geweest. Hij overtuigde me ervan dat mijn zoon niet eens zoveel had gedronken, zo’n 8 glazen bier en dat hij blijkbaar wat alcoholtraining mistte. Ik hield mijn verontwaardiging voor me en vertelde Sjakkie dat mijn zoon voorlopig niet in staat was om ook maar iets te doen. Sjakkie moest later maar terugkomen. Sjakkie haalde een fietssleutel uit zijn broekzak. ‘Is het goed dat ik mijn eigen fiets meeneem? Hij staat hier voor de deur.’
Afspraken
Het was pas tegen de avond dat mijn zoon weer aanspreekbaar was en ik hem kon vertellen wat hij klaargemaakt had. Dat hij de verkeerde fiets meegenomen had, daar schrok hij van en ook dat hij echt helemaal niet meer wist hoe hij thuisgekomen was. Het ergste vond hij dat hij een sportwedstrijd had gemist vanwege de kater. De omstandigheden waren rijp om samen rustig een paar afspraken te maken. Wat anderen ook mochten denken, 8 glazen bier was vreselijk veel. Alcohol is onder de 16 behoorlijk schadelijk en dat legde ik hem uit, zoals ik al vaker had gedaan. Hij kwam zelf met de oplossing, hij zou niet meer drinken. Die sportwedstrijden waren belangrijker. In zijn vriendenkring werd gedronken en niet meedoen was niet stoer. Helemaal zeker dat hij nooit meer zou drinken, was ik dus niet. Ik beloofde hem een mooi cadeau als hij zich aan zijn eigen voornemen hield en tot zijn 16e niet meer dronk.
Indrinken
Vanaf dat hij een jaar of 15 was, werd het een gewoonte in zijn vriendenkring om in te drinken bij iemand thuis en dan uit te gaan. Eigenlijk wist ik daar niets van. Ik kwam erachter toen hij klaagde dat er nooit bij ons ingedronken kon worden, wij hadden te weinig drank in huis om zo’n stuk of 10 vrienden te laten indrinken. Ik herinnerde hem aan de afspraak. Daar hield hij zich nog steeds aan, maar hij wilde zijn vrienden een keer ontvangen. Het was voor mij een probleem om andermans kinderen vol te gieten. Dat snapte hij niet, hij vond me een bemoeial en die avond hadden we behoorlijk ruzie voor hij uitging. Hij sprak met dubbele tong toen hij thuiskwam.
Goed voorbeeld
Gelukkig kwam het niet meer voor en ik besloot het als incident te zien. Ikzelf dronk eigenlijk niet en ik had vrienden die wel dronken en dat accepteerden als “nu eenmaal bij mij horend”. Gelukkig deden de vrienden van mijn zoon dat ook.
Omgeving
Het viel niet mee om mijn kinderen ervan te weerhouden om te drinken. Het is zo normaal in het uitgaansleven om over de schreef te gaan. Voor ze de leeftijd hadden dat ze uitgingen, wisten ze dat drank schade kan veroorzaken en dat alcoholvergiftiging levensgevaarlijk is. Maar… vriendenkringen kunnen behoorlijk dwingend zijn. Wie wil er nou een nerd zijn?
Wat helpt om alcoholmisbruik te voorkomen
Ik bleef op tot ze thuiskwamen, hoe laat het ook werd. In de huiskamer praatten we nog even na onder het genot van een zelf geperst sapje en een hapje. Toen mijn zoon 16 werd, drukte hij me steeds op het hart om naar bed te gaan, maar ik bleef op. Pas toen hij dik in de twintig was, bekende hij dat mijn aanwezigheid na het uitgaan hem ervan had weerhouden om stomdronken thuis te komen. Zijn voornemen om niet te drinken onder de 16 had hij anders al lang overschreden.
Als je kind dan toch verslaafd raakt?
Ons verhaal is goed afgelopen. Mijn zoon is nooit verslaafd geraakt, maar met Sjakkie gaat het niet zo best. Hij is verslaaft en verblijft momenteel in een opvanghuis voor verslaafde jongeren. Lees je dit verhaal omdat je vermoed dat je kind verslaafd is aan drugs, alchohol, gokken, gamen of iets anders? Dan wil je hem natuurlijk helpen. De eerste stap die je zet is praten met je kind en vervolgens met je huisarts. Je kunt met hem de stappen bespreken. Een van de mogelijkheden zijn een doorverwijzing naar een verslavingscentrum waar ze je kind kunnen helpen over zijn of haar verslaving heen te komen.
Trubendorfer is zo’n instituut. Bij Trubendorffer word je kind behandeld op basis van de modernste inzichten op het gebied van verslavingszorg. Het bijzondere van hun aanpak ligt in de combinatie van een uitgebreide intake, een intensieve, persoonlijke en helemaal op je kind afgestemde behandeling zonder wachttijden. De behandeling van Trubendorffer is erop gericht je kind zoveel mogelijk in het normale leven te laten. Je kind slaapt thuis en gaat gewoon door met zijn of haar gewone leven (studie, werk of andere dagbesteding). Zo is je kind straks goed voorbereid op de situatie na de behandeling.
