Als een kind voor zichzelf kan opkomen zonder ruzie te maken, zijn grenzen kan aangeven, goed kan meedraaien in een groep kan je stellen dat het weerbaar is. Zo zou je het ook graag willen voor je kind. Hoe kun je je kind helpen om voldoende weerbaar te worden?
Zelfvertrouwen
Zelfvertrouwen is een belangrijke factor. Moedig je kind aan, geef het complimenten wanneer het iets goeds heeft gedaan. Praat veel met je kind. Neem regelmatig de tijd, laat het zijn verhaal doen. Luister, probeer je in te leven, maar wees ook kritisch dat wil zeggen, laat je kind ook een andere kant zien, zonder het af te vallen. Laat het zo veel mogelijk zelf met oplossingen komen. Vraag je kind naar hoe het zich voelde bij leuke situaties, maar ook bij minder leuke situaties, vaak komen ze daar zelf mee als je om de gevoelens bij de leuke situaties vraagt. Je kind voelt namelijk dat je open staat voor gevoelens. Als ouder kan je sturen, benoem de dingen. Steun je kind. Een kind moet je vertrouwen, moet zich veilig voelen om veel over zichzelf te zeggen. Het gaat om quality time die moet je geven. Het is geen garantie, maar een handvat.
Met het volgende waar gebeurde verhaal, gelukkig met goede afloop, wil ik aangeven hoe weinig er voor nodig is dat zaken kunnen escaleren.
Mijn tweelingdochters Elise en Manon zaten in groep zeven. Op een dag wilde Elise niet meer naar school. Er was een nieuw meisje op school gekomen, dat ouder was dan de andere kinderen. Het meisje had in korte tijd een groepje om zich heen gevormd en met dat groepje wachtte ze Elise na schooltijd op en intimideerde haar.
Dat is heel naar om te horen, het liefste wil je het andere kind eens flink de waarheid gaan vertellen, maar je voelt ook wel aan dat dat niet de oplossing is. De oplossing is je kind sterk maken. Die tools meegeven om de situatie te keren.
Het enige waar Elise op kwam was dat ze wilde dat het stopte. Mijn idee om samen naar de meester te gaan, wilde ze niet. Ze ging er wel mee akkoord om aan Manon te vragen wat zij ervan vond, en aan het buurmeisje tevens klasgenootje. Manon wist er ook niet goed raad mee.
De oplossing kwam van het gesprek met het buurmeisje. Tot onzer verbazing had ook zij het een en ander te verduren van het groepje. De meisjes hebben gezamenlijk een oplossing gevonden. Elise zou voortaan direct na school naar huis gaan, ze stelde dat namelijk steeds langer uit in de hoop dat het groepje haar dan zou vergeten. Het buurmeisje en Manon zouden iets later volgen.
De eerstvolgende keren ging Elise na school gelijk naar huis, kort daarop volgden Manon en het buurmeisje met andere klasgenootjes die ze hadden gevraagd. Het groepje dat intimideerde durfde niets te doen. De meelopers voelden zich best schuldig, het was immers best laf om klasgenootjes waar ze altijd goed mee hadden opgetrokken te intimideren. In vrij korte tijd was het probleem opgelost.
Dit had overal kunnen gebeuren, gepest worden kan iedereen overkomen. Het nieuwe meisje wist haarfijn de structuur van de groep te manipuleren. Zij was ruim een jaar ouder, best groot en al aan het puberen, ze had de kleinsten en jongsten uit de klas gekozen om te pesten.
De opluchting bij Elise en het buurmeisje was groot. Voor hen was erover praten, steun van de anderen, bevestiging dat het groepje dit niet mocht doen heel belangrijk. Ook Manon was blij dat ze een rol kon spelen, ze had namelijk nog iets te vereffenen met het nieuwe klasgenootje, dat eerder bij haar en haar hartsvriendin had geprobeerd een wig te drijven, door haar hartsvriendin te paaien met allerlei cadeautjes.
Weerbaar is voor jezelf opkomen
Het geeft aan hoe verschillend kinderen zijn en reageren. Manon best boos en met een ‘ik zal je krijgen’ mentaliteit, Elise en het buurmeisje angstig. Doordat zij hun zelfvertrouwen terugkregen, werden ze weerbaar. Weerbaar is voor jezelf opkomen, een oplossing zoeken. En als je het niet alleen afkan, hulp zoeken want ook dat is een vorm van weerbaarheid.
Ik wil nog de tip meegeven, oren en ogen openhouden, vinger aan de pols. Zolang (bij)sturen kan is dit aan te bevelen, maar wanneer de dingen uit de hand (dreigen te) lopen dan moet je zeker ingrijpen.
Nyne
