Een andere opa en oma krijgen de kinderen nooit, althans geen echte. Daar ging ik vanuit na de scheiding. Hoe goed ik het ook bedoelde, om een relatie in stand te houden zijn er twee partijen nodig. Mijn schoonouders voelden zich vreselijk opgelaten in mijn huis als ze op verjaarsvisite van een van de kinderen kwamen. Daar mijn ex heel dichtbij woonde, regelde we het zo dat de kinderen een gedeelte van hun verjaardag bij hun vader vierden en een gedeelte bij mij. Dat wil niet zeggen dat het bij iedereen zo moet gaan, sommige ouders blijven hun voormalige schoonkinderen waarderen. Toen mijn eigen zoon het uitmaakte met zijn vriendin, vond ik het heel jammer dat ik haar nooit meer zag.
Schoonfamilie trekt partij
Opa’s en oma’s vinden scheidingen erg, vooral voor hun kleinkinderen. Ze hebben er echt verdriet van. Of hun eigen kind schuldig is aan de scheiding of niet, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, op een gegeven moment is het toch hun eigen kind waar ze voor kiezen. Ik houd van mijn eigen kinderen, onvoorwaardelijk met alle fouten die ze hebben. Dat geldt denk ik voor alle ouders. Als ex schoondochter kun je jezelf er maar beter niet aan ergeren dat je schoonouders partij trekken voor je ex. Zolang ze maar lief zijn voor je kinderen, mogen ze best boos zijn op jou, terecht of niet. Natuurlijk zijn er mensen die hatelijk zijn, het mes nog eens in de wonde steken en als dat jouw ex schoonouders zijn heb je het moeilijk. Als ze hun woede ook naar je kinderen tonen of uitleven, dan kan het niet meer. Een opa of oma die een klap uitdeelt of tegen je kinderen zeggen dat ze verkeerd bloed in hun aderen hebben (dat van hun moeder), dat is in deze tijd niet meer denkbaar.
Wennen aan de nieuwe situatie
Het was altijd de gewoonte geweest dat de kinderen een weekje naar opa en oma gingen, allemaal apart, zodat ze eens lekker verwend werden. Mijn schoonouders waren daar heel goed in en mijn kinderen waren dol op hen. Ik ook trouwens. Daar had ik geluk mee, ik weet dat er schoonouders zijn die wat minder aardig zijn om het maar zacht uit te drukken. Er was geen enkele reden om mijn kinderen bij hen weg te houden. Ook familie-uitjes, familieweekenden, mijn kinderen gingen er naar toe. In het begin misten ze mij, maar na een paar keer waren ze eraan gewend dat ik er nou eenmaal niet meer bij was en ik ook. Ik moest er ook aan wennen dat ze naar familie-uitjes gingen zonder dat ik een oogje in het zeil hield.
Probeer je kinderen uit de strijd te houden
Roddelen en kwaadspreken tegen je kinderen heeft niet zo snel tot gevolg dat je kinderen anders tegen jou aan gaan kijken, maar het is niet leuk voor je kinderen. Ze voelen zich heel opgelaten en dat wil je niet. Je wilt ze uit de strijd houden en daar moet iedereen aan meewerken. Degenen die dat niet doen, daar moet mee gepraat worden.
Ieder pakt zijn eigen familie aan
Pak je eigen familie aan als ze over je ex kletsen in het bijzijn van je kinderen. Het blijft hun vader. Als je schoonfamilie je kinderen in de strijd blijft betrekken, dan is het aan je ex om dat aan te pakken. Als je ex man dat niet doet, zul je het zelf moeten doen. Vermijd oud zeer en maar blijf erop hameren dat de kinderen niet de dupe mogen worden. Dan moet je jezelf wel eerst rustig voelen en je woede over een roddelpartij van je af kunnen zetten, wat voorwaar een zware klus is.
Bemoei je alleen als het echt nodig is
Ik had het motto: problemen bij pappa regel je daar, heb je problemen hier, dan praten we erover. Dat wil niet zeggen dat het altijd meeviel. Soms moest ik me echt beheersen als mijn kinderen doodmoe terugkwam van een logeerpartij bij mijn schoonouders. Dat was voor de scheiding niet anders, ze gingen daar veel te laat naar bed. Om van de scheiding gebruik te maken om dingen waar je het altijd al niet mee eens was aan te pakken, dat zet alleen maar kwaad bloed. Kinderen geven vaak echt om hun grootouders, tantes of ooms en verdriet hebben ze al genoeg na een scheiding.
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
