Is dit nou nog een restje babyspek, of wordt mijn tienjarige guppy toch een beetje ‘chubby’? Onzeker door de continue stroom aan obesitasfeiten en –programma’s, houdt deze moeder haar kroost angstvallig in de gaten. Eten ze wel gezond? Bewegen ze genoeg? ‘Mam,’ verzuchtte zoonlief met superstrak sportlijf van de week, ‘we hebben al twee jaar niet bij Mc Donalds gegeten’. Een artikel over het voorkomen van overgewicht bij kinderen, zonder door te slaan.
Begin bij jezelf
Of jouw gezin een beetje gezond leeft en eet, heeft alles met jou te maken. Tot ze een jaar of twaalf zijn ben jij immers degene die dagelijks ziet wat je kinderen eten en hoeveel ze bewegen. Sport je regelmatig? Grote kans dat jouw koters ook graag bewegen. Eet je gezond? Grote kans dat jouw kinderen genoeg vitaminen binnen krijgen en niet buitensporig snoepen en snaaien.
Bij mij viel dit kwartje (pas) na de geboorte van mijn eerste kind. Ik wilde niet zo’n moeder zijn die totaal verwaarloosd, te dik, slonzig en oververmoeid op een paar nep Uggs op het schoolplein staat. Ik wilde het goede voorbeeld gegeven, ook als het om gezondheid ging. Vanaf dat moment weerde ik de minimarsjes uit mijn keukenkastjes, kocht ik geen chips meer en verving ik frisdrank door thee.
Ik ging bij mezelf te rade wanneer ik ongezond at, waarom ik dat deed en drukte acuut alle smoesjes en excuses (en dat waren er heel veel: van ‘zwaar gebouwd’, tot aan ‘druk, druk, druk’) de kop in. Gevolg was dat ik – alleen door een gezonde levensstijl – in twee jaar tijd mijn gewicht van 98 kilo terugbracht naar een gezonde 58 kilo (op 1.60 m). En, geen van die overtollige kilo’s is er ooit – ik ben inmiddels tien jaar verder – nog aangekomen.
Diëten streng verboden
Sonja Bakker, Herbalife, South Beach, dr. Atkins, Cambridge: we weten allemaal dat diëten zoals deze – shakes, repen, soep, voorschriften, vervangende maaltijden en supplementen – op de lange termijn niet werken. Slechts 95 procent van de mensen houdt zijn gewicht er, na een dieet, voor altijd af. Wie niet definitief omschakelt naar een gezond eet- en leefpatroon, blijft schommelen en jojoën.
Diëten brengen mensen in een vicieuze cirkel: afvallen-aankomen-afvallen-aankomen.
Die cirkel: daar wil je niet inzitten. Zeker niet als moeder. Jojoën frustreert. Kleding in zes maten in de kast hebben hangen is een duur grapje. Maar, het ergste is: je geeft zo’n systeem van afvallen-aankomen één op één door aan je kinderen. Weten ze alleen nog maar uit de overlevering of via Wikipedia wat een gezonde levensstijl is, maar hebben ze het nooit ’real life’ meegemaakt.
Doe wat je moet doen
Natuurlijk dromen we allemaal van een wonderpil waarbij je alles kunt eten en tegelijk slank blijft. Jammer, hij bestaat (nog ) niet. Tot die tijd zit er niets anders op dan gewoon te doen wat je moet doen om fit en gezond te blijven.
1) Goed ontbijten, gezond lunchen en dineren.
2) Twee stuks fruit per dag.
3) Elke dag een half uurtje bewegen (stofzuigen telt ook).
4) Eén keer opscheppen is genoeg.
5) Niet snoepen/snaaien.
6) Etc.
Enfin, als het goed is weet je het wel. Genoeg programma’s die je vertellen hoe het moet. De kunst is om het ook gewoon te doen. Dat is niet per definitie afzien of ‘levenslang’: elke dag iets gezonds op tafel zetten, dat ook lekker is en waarvoor je niet drie uur in de keuken hoeft te staan, is best te doen. Een goede studenten- of eenpansmaaltijd kan een prima hap zijn. Tips in overvloed op internet.
Maar, maak het niet te gek
Daarnaast is het de kunst om niet door te slaan. Ben je stiekem toch nog aan het diëten, met je (stomme!) radijsjes, yoghurtdip, komkommers en snoeptomaatjes. Twix is lekker. Met zijn allen met chips en cola op de bank voor The voice of Holland is prima (Wij waren trouwens voor Klungel). Wat ik ooit met mezelf heb afgesproken is dat ik alleen nog snaai wat ik echt lekker vind. Dat koekje bij de koffie in de kroeg blijft rustig achter. Maar, Leonidasbonbons of bonbons van Puccini… Ik rijd er af en toe voor om, of span manlief voor mijn karretje om ze te halen.
En de kinderen dan?
En de kinderen dan? Eigenlijk doen die – tot nu toe – gewoon na wat ik doe. Ze eten gezond en af en toe snoepen ze. Er is ook nauwelijks tijd om te snaaien in mijn gezin, want de kinderen zitten óf op de buitenschoolse opvang (daar gaan ze ook heeeel verantwoord om met snacken) óf ze trainen. Omdat ik eigenlijk nauwelijks snoep en frisdrank in huis heb doordeweeks (je moet de kat niet op het spek binden), komt er vanzelf wel iemand op het idee om, dan maar, een greep uit de fruitschaal te doen of thee te zetten.
Overigens
- Als goede moeder ben ik natuurlijk gelijk met zoons en dochter naar de McDonalds gegaan toen bleek dat het alweer twee jaar geleden was.
- Overgewicht voorkomen: doenietzomoeilijkpuntenel!
- De Body Mass Index (BMI) van je kinderen meten? Je kunt ook overdrijven.
- Kind met een eetprobleem: roep hulp in van diëtist én coach/psycholoog.
- Er zijn er maar twee verantwoordelijk voor het (over)gewicht van je kind: jij (als eerste) en je kind.
