Heb jij dat ook? Dat speciale gevoel tijdens het middagdutje van je kindje? Dat gevoel van euforie en ongedwongenheid? Ik heb ontdekt dat ik 7 stappen van bewustzijn doorloop tijdens die heilige momentjes in de middag. Deze 7 stappen beginnen natuurlijk met:
Stap 1: Vrijheid
Je weet niet hoe lang het gaat duren, maar voor nu ben je helemaal vrij! Vrij om zelfstandig te gaan plassen, vrij om zelfstandig te eten zonder te hoeven delen, vrij om zelf TV te kijken, vrij om te vloeken zonder op je woorden te letten. Je kunt wel dansen van geluk en dat doe je dan ook meestal eventjes. Je ziet alle mogelijke tijdsbestedingsopties voor je ogen vliegen als vuurvliegjes. Tot je plots teruggeroepen wordt door:
[ads/]Stap 2: Realiteit
Daar hangt ie je aan te kijken vanaf de koelkast: dat lijstje met alle dingen die je nog moet doen. Je staart naar dat gevreesde lijstje met de ene vervelende taak na de andere. Waar moet je in hemelsnaam beginnen?
Als je eerst de vloer gaat dweilen, heb je dan nog genoeg tijd voor de administratie? Maar als je eerst de administratie gaat doen heb je dan nog genoeg tijd voor de andere klussen? Je piekert tot je er hoofdpijn van krijgt. Dan realiseer je je dat je hoofdpijn eigenlijk veroorzaakt wordt door honger. Dit lijdt tot:
Stap 3: Prioriteiten stellen
Wat heb je voor het laatst gegeten? Wanneer ben je ook al weer naar de W.C. geweest? Had je vanochtend nou gedouched of niet? Je nagels zien er niet uit en je benen moeten ook nodig eens geharst worden. De planten hebben hoognodig wat water nodig en je vraagt je af welke je het beste kunt redden.
Dit zijn allemaal uitputtende beslissingen om te nemen, je raakt helemaal overweldigd. Misschien kan een aflevering van Pretty Little Liars op Netflix je een beetje kalmeren. En daar gaat de TV aan,
Snel voel je:
Stap 4. Schuldgevoel
Wat doe je met je leven. Is dit wat er van je terecht is gekomen? Jij kon toch makkelijk moederschap met thuiswerken combineren? Denk toch eens aan die goede voornemens van afgelopen januari: Slapen als de baby slaapt. Yeah right, dat was wat onrealistisch. Maar, een stukje schrijven als de baby slaapt? Dat is wel te doen.
[ads/]Dus dan volgt:
Stap 5: Productiviteit
Je bent eindelijk wat productiefs aan het doen. Niets staat je nog in de weg en al je zorgen verdwijnen. Bovendien, de dreumes slaapt lekker door! Hij slaapt wel héél lekker door. Ah wat een geluk.
Wacht. Moet ik me zorgen maken? Ik kan maar beter even bij hem gaan kijken. Gewoon heel eventjes kijken of hij nog wel ademt.
Stap 6. Opluchting
Ahhh, daar gaat zijn borstkas op en neer. En daar smelt jouw hart. Je kunt hier wel uren naar hem blijven kijken. Maar, zo veel te doen en zo weinig tijd. Snel terug naar de laptop, mouwen omhoog, vingers in typemode. Het is tijd om dit artikel even af te schrij– “WHAAHHH!! MAMAAAA!
Hoor je dat goed? daar heb je:
[ads/]Stap 7: Ongeloof
Is het middagdutje nu al voorbij? Nee toch? Dat kan toch niet? Dat mag niet! Je had zo veel te doen, Je was zo veel van plan en wat heb je uiteindelijk gedaan? De tranen springen in je ogen.
Maar je lieve kindje maakt het helemaal niets uit. Hij is klaar voor jouw warme armen om hem heen om hem uit zijn bedje te tillen. Hij is klaar voor zijn appeltje, hij is klaar om te spelen, spelen, spelen.
Je neemt een diepe zucht. “Okay” zeg je dan, “Morgen weer een nieuwe dag!”
Je zet nog 50 nieuwe taken op je lijstje en vraagt je af hoe andere moeders dit in hemelsnaam aanpakken.
Dus, de vraag van vandaag: Hoe blijven jullie productief tijdens het middagdutje?
