Karin vertelt met een brok in haar keel over het pesten van haar zoon. Hoe hij wordt getreiterd en buitengesloten door zijn klasgenoten. Over de leerkracht die er in haar ogen niets aan doet, of juist een keer heel onhandig, erg boos een klassengesprek is begonnen, waarna de pesters straf hebben gekregen. Dit heeft natuurlijk helemaal niet geholpen, de pesters zijn alleen maar nog stiekemer gaan doen. Ze zorgen er nu extra goed voor dat ze niet betrapt worden door de juf. Dus is Karin zelf maar op de ouders van de jongens afgestapt, die haar Mark het leven zuur maken. ‘Nou’, vertelt ze me boos, “dat had ik dus net zo goed niet hoeven doen, want die reageerden vol ongeloof… ’Zoiets doet mijn kind niet.’”
Als je hoort dat je kind een pestkop is, schrik je waarschijnlijk. Veel ouders reageren vanuit ongeloof ontkennend ‘zo is mijn kind niet.’ Neem het echter altijd serieus als iemand je erop wijst dat jouw kind een ander pest of als je zelf onderstaande signalen bij je kind herkent. Pestkoppen zijn namelijk heel goed in het verbergen van hun pestgedrag.
Wat doe jij als de moeder van Mark opeens naar je toe komt en je met tranen in haar ogen vertelt hoe jouw kind haar oogappel het leven zuur maakt? Mark met zijn wat sullige uitstraling wordt niet gevraagd op feestjes en met voetballen willen de jongens al helemaal niet dat hij meedoet. Ze laten zijn fietsband leeglopen, pakken zijn tas af en kiepen hem leeg door de gang en laten hem struikelen als hij langs loopt. En zo wist ze nog wel meer ‘akkefietjes’ te vertellen.
Praat met je kind over wat er gebeurd is, wat je ziet of wat je hebt gehoord. Waarschijnlijk zal hij het goedpraten: “Het was maar een geintje”, “Hij heeft mijn spullen ook kapot gemaakt” of “Hij ziet er toch stom uit” – Hoe een ander kind zich ook gedraagt of eruit ziet, dit is nooit een reden om gepest te worden.
Als een kind aangeeft dat het gepest wordt, dan is dit zo! Er kan dan niet gezegd worden dat het maar een geintje of plagen was. Misschien was het wel zo bedoeld, maar de ander heeft het zo niet ontvangen.
Regelmatig gebeurt het dat kinderen die eerst zelf werden gepest op een andere school of in een andere situatie zelf gaan pesten. Vaak doen zij dit uit angst om weer slachtoffer te worden.
5 mogelijke signalen dat jouw kind anderen pest:
- Hij wil vaak graag de baas spelen.
- Hij loopt makkelijk met anderen mee.
- Hij wil graag populair zijn.
- Hij is vaak impulsief.
- Andere kinderen zijn bang voor je kind.
Wat kun je doen?
Het is belangrijk dat je kind leert om zich in te leven in de gevoelens van de ander. Kan hij zich voorstellen dat Mark zich gekwetst voelt? Hoe zou het zijn als iemand bij hem zou doen of tegen hem zou zeggen wat hij bij die ander deed? Wat zou hij anders kunnen doen?
Als je over pesten praat, zijn kinderen er meesters in om sociaal wenselijke antwoorden te geven. Trap daar niet in, maar laat je kind merken dat je wilt begrijpen wat er in hem omgaat. Kinderen laten heel verschillend gedrag zien in verschillende situaties. Probeer er achter te komen waarom hij bepaalde kinderen pest. Probeer geen dingen in te vullen, maar alleen vragen te stellen en te luisteren. Maak je kind duidelijk dat je van hem houdt, maar dat je het pestende gedrag afkeurt.
In mijn gratis eBook (voor ouders van kinderen die worden gepest) vind je meer tips over hoe je met je kind en de school in gesprek kunt gaan.
* i.v.m. de privacy is Mark geen echte naam. Overal waar hij staat, kan ook zij gelezen worden.
Wat zou jij doen als je merkt of hoort dat jouw kind pest?
