Op een van mijn blogs reageerde een moeder met de vraag hoe ze zou kunnen voorkomen dat haar ze haar tandartsangst overbrengt op haar kind. Een hele goede vraag! Ik was al bezig een reactie te tikken, maar kwam er achter dat ik maar bleven rammen op mijn laptop. Daarom een nieuwe blog met tips:
Tip nummerrrrrr 1!
Neem je kotertje al vroeg mee naar de controle om te wennen en een vertrouwensband op te bouwen met de tandarts. Een goede leeftijd om hiermee te beginnen is twee jaar. Hij of zij hoeft dan niet gelijk in de stoel maar laat het lekker rondsnuffelen. Soms negeer ik de aanwezigheid van een kind totaal en geef broer/zus/ouders lekker veel positieve aandacht. Vaak zie je dat dan de peuter zelf vraagt of ‘ie in de stoel mag.
Tip 2
Ben je zelf echt heel bang? Laat dan je kind met iemand anders mee gaan. Bijvoorbeeld met de buurvrouw, opa of tante.
Tip 3
Roep niet: “Het doet geen pijn!” want stel je voor dat het toch pijn doet…weg vertrouwen!
Tip 4
Bereid je kind voor op wat komen gaat en kleed dit zo leuk mogelijk in.
Zorg ervoor dat de tandarts of mondhygiënist niet zomaar iets onaangekondigd gaat doen, maar maak er een aparte afspraak voor. Vraag naar foldermateriaal met plaatjes. En eventueel ‘oefenmateriaal’ zoals watjes en een afzuiger. Wat natuurlijk ook kan is speuren naar video’s op het internet. Laat de tandarts/mondhygiënist/preventieassistent voorafgaand aan een behandeling goed uitleggen wat er precies gaat gebeuren. Zo laat ik altijd een eerst sealing op mijn nagel/handschoen zien of op de vinger van het kind zelf.
Tip 5
Sleur nou niet meteen die stoel erbij en knijp die hand niet fijn van je kind en zeg niet ‘Mama is bij je!!’ Ik heb dan vaak de neiging te zeggen: “Gaat er iets engs gebeuren dan?” Voor kinderen is dit namelijk juist een teken dat ze het op een schreeuwen moeten gaan zetten want alle alarmbellen gaan nu af. Kom er dus enkel helemaal bijzitten op uitnodiging van de behandelaar. Soms nodig ik zelfs ouders uit om te komen assisteren tijdens de behandeling. Dit is voor iedereen leuk en gezellig.
Tip 6
Wat dan wel? Je kind de hemel in prijzen! Nee, geen geld of lolly (ja, echt…het gebeurt!) beloven bij goed gedrag, maar gewoon complimenteren. Ook al gaan het niet zo soepeltjes….’betrap’ je je kind op goed gedrag, dan meteen belonen. Bijvoorbeeld: ‘Goh, wat lig je goed stil’, ‘Wauw, wat kan jij lang openhouden!’ of ‘Woooh! Wat een grote mond!’
Tip 7
Vind je kind het echt eng of huilt het zelfs? Dat mag. Het mag er zijn. Laat het er dus ook zijn. Dat het er mag zijn, is al een hele opluchting voor je kind. Soms moedig ik een kind zelfs aan om niet stoer te zijn. ‘Als je iets voelt, moet je het me wel zeggen hoor. Je hoeft niet stoer te zijn.’ Dit is een soort reversed psychology. Meeste kinderen gaan dan juist stoer doen.
Tip 8
Spreek met de behandelaar een stopteken af. Het kind krijgt dan het gevoel de controle te hebben over de behandeling. Als de behandelaar even een pauze moet gunnen, dan kan het kind zijn hand op steken. Wat ik ook vaak doe, is aangeven hoelang ik nog bezig ben. Ik tel dan af. Het tempo van aftellen bepaal ik dan zelf. Ik kan dus in een paar seconden een gaatje boren. 😉
Tip 9
Klikt het niet? Zoek dan een andere tandarts voor je kind. Bijvoorbeeld een kindertandarts.
Tip 10
De allerbeste manier om tandartsangst te voorkomen is uiteraard voorkomen dat er pijnlijke behandelingen moeten gebeuren. Dus leer goed poets- en eetgedrag aan. Heb je hier hulp bij nodig? Bezoek dan de mondhygiënist.
